Και νομιζεις ειναι καλό να βγεις εκτος επαγγελματικου κλιματος για 1-2 χρόνια?
Εκει που εχεις τελειωσει τις σπουδες σου και θελεις με ορεξη να μπεις στην αγορα εργασίας και να αποδώσεις σε χωνουνε σε μια κατάσταση που χάνεσαι με τον έξω κόσμο (επαγελματικά μιλαω). Σε κανουν ή τεμπέλη, ή λουφαδόρο, ή χαμάλη κτλπ (αναλόγως σε ποια υπηρεσία εισαι
).
Και όταν πια τελειωσεις με το στρατό, οι φίλες σου που σπουδαζατε μαζι εχουν βρει ηδη τη δουλεια τους και εχουν ανεβει και πόστο!
Αρα μενεις πισω!
Εγω ναυτικό πηγα 17 μηνες και πέρασα απίθανα. Ξαναπηγαινα άνετα. Παρά τα χωσίματα και την κουραση εκανα καλες παρεες, ριχναμε γέλιο κτλπ. Αλλά αυτο δεν αλλαζει το γεγονος ότι ήταν μια "καθυστέρηση" στην επαγγελματική μου ζωή που θα μπορουσα να είχα αναλώσει πολύ πιο παραγωγικά!
Το μονο καλό ειναι ότι εμαθα σε επαγγελματικό βαθμό να τρίβω και να γυαλίζω ταψιά, να σκουπίζω και να σφουγγαρίζω (τυχερη η γυναικα που με πηρε!) και κυρίως να κάνω τον καλύτερο ελληνικό καφέ που υπάρχει!
Αν δεν πανε καλα οι δουλειες με τη ναυτιλία τουλαχιστον θα βρω δουλειά στον Λουμίδη...