ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΜΕΙΝΑΝ

[endurasKE-30]

Σε οσους εμειναν να πιστευουν στο εθνος των Ελληνων της Ορθοδοξιας και εχουν το ιερο καθηκον να τιμουν την μνημη των ηρωων προγονων μας που εδωσαν το αιμα τους για την ελευθερια μας.

Εχω αηδιασει με οτι δειχνει η τηλεοραση και η σημερινη γιορτη περασε στο ντουκου και η τηλ δειχνει μαγειρες και τσουκαλια και την επανασταση των Σκοτσεζων!!!!!!!!!!!!!!!!
Λες και ειναι μια μερα σαν τις αλλες.

Τα παρακατω ειναι απλα μια επαναληψη του τι εγινε εκεινες τις ημερες.
Το μονο που ελπιζω ειναι να εχουμε μεινει αρκετοι ωστε να επαναληφθει αν χρειαστει.
Ελπιζω συντεκνοι.

Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΟΧΙ


Στις 28 Οκτωβρίου 1940 στις 7 το πρωί αντήχησαν οι σειρήνες του συναγερμού στην Αθήνα.
2 ώρες πρωτύτερα, στις 5 τα ξημερώματα είχε παραδώσει ο Ιταλός πρέσβης ένα τελεσίγραφο του υπουργού εξωτερικών της Ιταλίας κόμη Γκαλεάτσο Τσιάνο (γαμπρός του Μουσολίνι – είχε παντρευτεί την κόρη του Έντα) στον τότε πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, που αφού το διάβασε, απάντησε το ιστορικό ΟΧΙ.
Μία ώρα αργότερα μπήκαν τα Ιταλικά στρατεύματα σε Ελληνικό έδαφος και προχώρησαν νότια, μέχρι τον ποταμό Καλαμά όπου συνάντησαν την πρώτη σοβαρή αντίσταση..
Στις 15 Αυγούστου του ιδίου χρόνου, ένα Ιταλικό υποβρύχιο, το 'Delfino ' είχε εκτελέσει πρόκληση, τορπιλίζοντας και βυθίζοντας στο λιμάνι της Τήνου, ενώ γιορταζότανε ο Δεκαπενταύγουστος, το Ελληνικό καταδρομικό του πολεμικού ναυτικού 'Έλλη'. Έτσι δημιούργησαν οι Ιταλοί παράδειγμα για το Περλ Χάρμπορ αρχίζοντας εχθροπραξίες χωρίς να έχει κηρυχτεί πόλεμος.
Ο Ιταλός δικτατορίσκος Μπενίτο Μουσολίνι που φανταζόταν τον εαυτό του σαν έναν νέο Ιούλιο Καίσαρα και ονειρευόταν να ανανεώσει την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατακτώντας την Ελλάδα και άλλα εδάφη τριγύρω στην Μεσόγειο θάλασσα, την 'Μάρε Νόστρουμ', 'Η δική μας Θάλασσα΄ όπως την αποκαλούσε.







Αλλά είχε κάνει λογαριασμό χωρίς τον ξενοδόχο. Και ο ξενοδόχος σ' αυτήν την περίπτωση ήταν η Ελλάδα και ο Ελληνικός στρατός, που απώθησε τον εισβολέα και τον ανάγκασε να υποχωρήσει στα Αλβανικά βουνά, μέσα στο κρύο και τις χιονοθύελλες. 'Αέρα!' εκραύγαζαν οι Έλληνες φαντάροι εφορμώντας με τις ξιφολόγχες τους και οι Ιταλοί έτρεχαν πανικόβλητοι.
Ο ιταλικός λαός την εποχή εκείνη αγαπούσε πολύ τον Μουσολίνι και τους φασίστες. Ήταν τόσο ωραία με τις παρελάσεις, μουσικές, εμβατήρια, και σημαίες!
Πίστευαν πως η ζωή θα κυλούσε σ' αυτήν την θεατρική ατμόσφαιρα , αλλά ο 'Ντούτσε' Μουσολίνι είχε άλλα σχέδια με τα 8 εκατομμύρια ξιφολόγχες του που άστραφταν στον ήλιο στις παρελάσεις! Να βοηθήσει το φίλο του και σύμμαχο Αδόλφο Χίτλερ και μαζί να κατακτήσουνε το κόσμο!
Αλλά ο Μπενίτο έμελλε να μάθει πως, τα τανκ και τα κανόνια δεν είναι μακαρόνια!
Κι' έτσι οι Ιταλοί, οι 'φρατέλλοι' (τα αδελφάκια, όπως τους αποκαλούσαν) ή οι 'μακαρονάδες' εξαπέλυσαν την επίθεσή τους εναντίον της Ελλάδας.
Από τις στρατιωτικές τους μονάδες που συμμετείχαν στις μάχες, ας αναφέρουμε τους 'μπερσαλιέρι' με τα κοκορόφτερα στα κράνη τους, τους 'λύκους της Τοσκάνης', και τους 'καραμπινιέρηδες' που ήταν ένα είδος χωροφυλακής.
Τον Απρίλιο του 1939, οι Ιταλοί του Μουσολίνι είχαν αποβιβαστεί στην Αλβανία και την κατέλαβαν αμαχητί. Εκεί συγκέντρωσαν τα όπλα τους, το υλικό τους και τους
στρατιώτες τους και περίμεναν την διαταγή να επιτεθούν κατά της Ελλάδας.
Η διαταγή ήρθε στις 28 Οκτωβρίου.
Μετά την έναρξη των εχθροπραξιών και αφού εισχώρησαν τα Ιταλικά στρατεύματα στο Ελληνικό έδαφος, το Γενικό Στρατηγείο δημοσίευσε το ακόλουθο λακωνικό ανακοινωθέν:
'Αι Ιταλικαί δυνάμεις προσβάλλουν από της 5ης και 30 πρωινής σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της Ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους'.
Στις πρώτες μέρες του πολέμου ασχολήθηκε το Επιτελείο με αναδιοργάνωση.
Η επιστράτευση βάστηξε περίπου 15 ημέρες, και στις 14 Νοεμβρίου ξεκίνησε η γενική αντεπίθεση σε όλο το Αλβανικό μέτωπο με πρώτο σκοπό την απώθηση του εχθρού και τη εκδίωξη του προς το Αλβανικό έδαφος. Όταν αυτό επιτεύχθηκε, άρχισαν οι αλλεπάλληλες επιθέσεις των Ελλήνων στα Αλβανικά βουνά με σκοπό να σπρωχθούν οι Ιταλοί προς την Αδριατική θάλασσα, να εκκενώσουν την Αλβανία και όσοι επιζήσουν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους άπρακτοι.
Παρ' όλες τις κακουχίες, έλλειψη εφοδίων και πυρομαχικών, το τσουχτερό κρύο και την παγωνιά που προκάλεσε πολλούς τραυματίες και νεκρούς, η αντεπίθεση ήταν αποτελεσματική.
Μια-μια έπεφταν οι Ιταλικές θέσεις. Αρχίζοντας με την Κορυτσά δεν έπαυαν οι καμπάνες της εκκλησίας να χτυπούν για να αναγγείλουν τις αλλεπάλληλες νίκες. Πόγραδετς, Πρεμετή, Άγιοι Σαράντα, Αργυρόκαστρο , Χ(ε)ιμάρα, Κλεισούρα...
Με μεγάλη δυσφορία παρακολουθούν ο Χίτλερ και οι Γερμανοί τις εξελίξεις του πολέμου στην Αλβανία που ανέλαβε ο φίλος και σύμμαχος τους Μπενίτο Μουσολίνι που αναγκάστηκε να κάνει αδιάκοπα αλλαγές των διοικητών του Ιταλικού στρατού στην Αλβανία. Ανίκανος στρατηγός διαδέχεται τον ανίκανο στρατηγό! Και αποφασίζουν να επέμβουν στις 6 Απριλίου 1941. Αλλά αυτή είναι άλλη ιστορία.
Ο πόλεμος στην Αλβανία καθυστέρησε για δύο περίπου μήνες την Γερμανική επίθεση εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης , την επιχείρηση "Μπαρμπαρόσα" επειδή ο Χίτλερ αναγκάστηκε να σπεύσει στη βοήθεια του Μουσολίνι με την επιχείρηση 'Μαρίτα' κατακτώντας την Ελλάδα και διώχνοντας τους Βρετανούς συμμάχους της από το ελληνικό έδαφος. Ο βαρύς χειμώνας που επακολούθησε υποχρέωσε τον γερμανικό στρατό να σταματήσει μπροστά στη Μόσχα χωρίς να ολοκληρώσει την κατάκτηση και υπόταξη της Σοβιετικής Ένωσης, και να στραφεί με όλα τα μέσα της εναντίον των δυτικών συμμάχων, συμπεριλαμβανομένων και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Και τότε ήρθε το Στάλινγκραντ, που άλλαξε την πορεία του πολέμου...