ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
Θα ήθελα να μοιραστώ την ιστορία μου μαζί σας για να μην την πατήσετε και εσείς:
Κυριακή 29 Μαρτίου. Ταξιδεύοντας από Θεσσαλονίκη για Σερβία, παθαίνω λάστιχο στην ΠΓΔΜ στις 17:30 και συγκεκριμένα λίγο πριν την πόλη του Βέλες. Στην χώρα διεξάγονται εκλογές. Είμαι μόνος. Ανοίγοντας την ρεζέρβα για να αλλάξω τον τροχό διαπιστώνω με έκπληξη ότι ΔΕΝ υπάρχει γρύλος στο αμάξι. Το αμάξι έχει αγοραστεί εδώ και 3 μόλις μήνες αλλά ουδέποτε δυστυχώς μπήκα στον κόπο να κοιτάξω την ρεζέρβα. Κίνηση στην εθνική δεν υπάρχει ώστε να κάνω οτοστόπ ή να δανειστώ από κάποιον. Για την χώρα έχει εκδοθεί ταξιδιωτική οδηγία. Καλώ την TOYOTA EUROCARE καθότι το αμάξι καλύπτεται από ‘’οδική βοήθεια’’. Ο διάλογος που ακολουθεί είναι πραγματικός και για το λόγο του αληθές είναι καταγεγραμμένοι(τουλάχιστον αυτό λέει το ηχογραφημένο μήνυμα κλήσης πριν την συνομιλία με την υπάλληλο):
-Καλησπέρα, ονομάζομαι Κιρκόντζογλου Σάββας και είμαι κάτοχος ενός TOYOTA COROLLA με πινακίδες ΝΙΙ 9981 και βρίσκομαι στα Σκόπια..
-Στην Αλβανία δηλαδή(!!!)...
-Στα Σκόπια κοπέλα μου..στα Σκόπια...
Μισό λεπτό να σας συνδέσω με την υπεύθυνη .Αφού ακολούθησε 2λεπτη μουσική ψυχαγωγία η υπεύθυνη απήντησε από την άλλη άκρη του τηλεφώνου.
-Ξέρετε κύριε Κιρκόντζογλου η οδική βοήθεια δεν καλύπτει τα Σκόπια!
-Μα κορίτσι μου πως δεν καλύπτει τα Σκόπια..
-Κοιτάξτε να δείτε, η οδική βοήθεια καλύπτει την Αλβανία, Ανδόρα κτλ. συνεχίζοντας να μου διαβάζει αλφαβητικά το κατεβατό με τις χώρες.
-Κοίτα επειδή δεν έχω κάρτα ( παρεμπιπτόντως ξεκίνησα από Ελλάδα με 17€),κλείσε και θα σε ξαναπάρω εγώ όταν βρω στο βιβλίο που αναφέρεται.
Αξίζει να τονίσω εδώ ότι μετά από ένα πεντάλεπτο ακόμη δεν είχαμε ξεκαθαρίσει σε ποια χώρα βρισκόμασταν. Αφού άνοιξα το βιβλίο εγγύησης και βρήκα την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, ξαναπήρα τηλέφωνο. Αφού περίμενα κάνα 2λεπτο ξανά μέχρι να πιάσω γραμμή και το τηλεφωνικό κέντρο απαντήσει, ξαναβγήκε μία κοπέλα. Τις εξήγησα ότι πήρα και πριν.
-Ναι κύριε, τελικά έχετε δίκιο. Βρίσκεται στην πρώην Γιουγκοσλαβική Ένωση(!!!)
-Όχι κορίτσι μου, βρίσκομαι στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας! Η χώρα αυτή(που ανάθεμα να ξέρατε που βρίσκεται)αναφέρεται στην τελευταία σελίδα και στην προτελευταία σειρά.
-Α ναι, έχετε δίκιο. Και τι ακριβώς θέλετε;
-Έπαθα λάστιχο και στο αμάξι μου δεν υπάρχει γρύλος. Σας κάλεσα ώστε να στείλετε ένα γερανό.
-Θα επικοινωνήσουμε μαζί σας σε λίγο.
Περιμένοντας, μετά από ένα δεκάλεπτο το τηλέφωνο χτυπά.
-Μπορείτε να μου πείτε που ακριβώς βρίσκεται;
-Στην μέση της εθνικής. Τριγύρω βλέπω χωράφια. .Άκουσε με για να
καταλάβεις. Κινούμαι από Ελλάδα με κατεύθυνση προς Σερβία και διασχίζω τα Σκόπια. Τα Σκόπια σε αυτή την κατεύθυνση έχουν 3 σταθμούς διοδίων .Εγώ πέρασα τα πρώτα διόδια που βρίσκονται περίπου 20 χιλιόμετρα πριν το Βέλες. Είμαι περίπου 5-10 χιλιόμετρα μετά από αυτά τα διόδια.
Προλαβαίνω και της δίνω αυτή την σημαντική πληροφορία. Μετά από 10 δευτερόλεπτα τελειώνει η κάρτα. Ελπίζοντας πλέον ότι θα έρθει κάποιος για να βοηθήσει και έχοντας πάει 20:00,αρχίζω να απελπίζομαι. Κάνω οτοστόπ αλλά κανείς δεν σταματά, πόσο μάλλον όταν είσαι Έλληνας.Ο καιρός χειροτερεύει και αρχίζει να ψιχαλίζει. Μη έχοντας άλλη επιλογή και φοβούμενος να αφήσω το αμάξι μόνο του(καθότι υπάρχει ταξιδιωτική οδηγία για τα Σκόπια),αποφασίζω να ξεκινήσω για το κοντινότερο βενζινάδικο που θα βρω με σκασμένο το ελαστικό. Μετά από 1,5 χιλιόμετρο στέκομαι τυχερός. Ένα βενζινάδικο ανοιχτό. Μιλάω με το παλικάρι και μου δίνει ένα γρύλο. Αλλάζω το ελαστικό και συνεχίζω το ταξίδι μου μέχρι το Νις αφού έκανα 10 ώρες ταξίδι.
Δευτέρα 30 Μαρτίου. Επικοινωνώ με TOYOTA Σερβίας και εξηγώ το περιστατικό ρωτώντας εάν υπάρχει ελαστικό. Μου εξηγούν ότι δεν υπάρχει αντιπρόσωπος στο Νις αλλά μόνο στο Βελιγράδι. Δεν μπορώ να περιμένω γιατί την επομένη δουλεύω οπότε αποφασίζω να ξεκινήσω από το Νις για Θεσσαλονίκη με τον βοηθητικό τροχό κάνοντας 8 ώρες ταξίδι με γυναίκα και παιδί 18 μηνών.
Τρίτη 31 Μαρτίου. Πηγαίνω την ΤΟΥΟΤΑ Πόλις απ’όπου πήρα το αυτοκίνητο και παραπονέθηκα, εξηγώντας το τι είχε συμβεί και απαιτώντας αλλαγή ελαστικού και ζάντας εάν είχε πάθει ζημιά, καθότι θεωρώ την TOYOTA υπεύθυνη για το ότι δεν μου παρείχε οδική βοήθεια καθώς και το ότι δεν υπήρχε γρύλος στο αμάξι μου. Μου είπαν ότι θα απαντήσουν το αργότερο μέχρι την επομένη.
Τετάρτη 1 Απριλίου.Καμία απάντηση από την επίσημη TOYOTA.
Πέμπτη 2 Απριλίου. Ξαναπηγαίνοντας εκεί, εκείνη την στιγμή περνάν τηλέφωνο στο σπίτι για να μου απαντήσουν ακριβώς την ώρα που εμφανίστηκα στο μαγαζί τους. Κάνανε έρευνα στην καταγγελία μου και περιμένουν απάντηση. Μου πρότειναν ως λύση την αγορά ελαστικού στο κόστος. Πέντε μέρες τώρα κυκλοφορώ με βοηθητικό τροχό,μή έχοντας βρει λύση.
Παρασκευή 3 Απριλίου. Καμία επικοινωνία από την TOYOTA.Η έρευνα συνεχίζεται. Τηλεφωνώ ξανά στην TOYOTA αλλά η υπεύθυνη επί του θέματος είναι απασχολημένη. Τελικά τις αφήνω το τηλέφωνο αλλά επικοινωνεί στις 17:10 αφού είχα φύγει από το σπίτι.
Παρασκευή 10 Απριλίου. Επικοινωνώ ξανά με την ΤΟΥΟΤΑ μπας και πάρω κάποια απάντηση. Αφού δεν υπάρχει κανένα νεότερο, μου ‘υπόσχονται’ ότι θα έχω κάποια απάντηση μέχρι το απόγευμα. Καμία απολύτως όμως. Η ΤΟΥΟΤΑ συνεχίζει να παίζει κρυφτούλι.
Δευτέρα 13 Απριλίου. Τηλέφωνο από την ΤΟΥΟΤΑ ΕΛΛΑΣ. Μου ανακοινώνουν ότι η απάντηση της EUROCARE ήταν ότι με καλούσαν και δεν απαντούσα. Εξοργισμένος αφού περίμενα 15 μέρες για να μου πουν κάτι το οποίο ήξερα, ζητάω τις κασέτες των συνομιλιών ώστε να προχωρήσω νομικά εναντίον τους. Στην τελική βλέπω να μου απαντάνε ότι η κασέτες σβηστήκανε ή κάτι παρόμοιο.
Μετά από όλα αυτά η ιστορία θα έχει συνέχεια. Ερωτώ την επίσημη TOYOTA:
1.Γιατί πρέπει να πληρώσω το κόστος ελαστικού και ζάντας από την στιγμή που στο αμάξι μου δεν υπήρχε γρύλος; Εάν υπήρχε, η ζημιά θα περιοριζόταν στο λάστιχο και με 20€ θα είχε λυθεί. Αποτέλεσμα της μη ύπαρξης γρύλου ήταν η καταστροφή του ελαστικού και ίσως και της ζάντας καθότι αναγκάστηκα να κινηθώ.
2.Γιατί πρέπει να πληρώσω από την στιγμή που ενώ η οδική βοήθεια, γνώριζε το ονοματεπώνυμο μου, τις πινακίδες, τον τύπο του αυτοκινήτου καθώς και το ακριβές σημείο που έμεινα και δεν ήρθε ποτέ στο σημείο; Δεν μπορούν να επικαλεστούν επιπλέον πληροφορίες. Όταν κάνουν 10 λεπτά για να καταλάβουν πού βρίσκομαι και μου τρώνε 17€ κάρτα βάζοντας με στην αναμονή, δεν νομίζω να είμαι υπεύθυνος γι’αυτό από την στιγμή που τους προειδοποίησα ότι δεν έχω συμβόλαιο αλλά καρτοκινητό (υπάρχει και αυτό στις μεταξύ μας συνομιλίες) . Στο κάτω κάτω είχαν ΟΛΕΣ τις απαραίτητες πληροφορίες για να στείλουν βοήθεια.
3.Γιατί να ξαναέρθω σε επίσημη αντιπροσωπεία TOYOTA για να κάνω σέρβις; Για να απολαύσω τα προνόμια της; Όταν δίνουμε 300€ για σέρβις την στιγμή που σε ένα συνεργείο έξω θα κάναμε την ίδια δουλειά με 100€ δεν έχουν πρόβλημα. Όταν χρειαστούμε τις υπηρεσίες τους μας γράφουν κανονικότατα.
Νομίζω ότι το θέμα είτε πάει να καλυφθεί από την TOYOTA Πόλις,που θεωρώ συνυπεύθυνη καθότι το αμάξι μου δεν ήταν εφοδιασμένο με γρύλο καθώς και από την TOYOTA Eurocare γιατί προσλαμβάνει προσωπικό χωρίς στοιχειώδεις γνώσεις γεωγραφίας σε μια τόσο νευραλγική θέση με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούμαστε.
Ηθικό δίδαγμα: ΜΗΝ εμπιστεύεστε τις εταιρίες για τίποτα. Το αυτοκίνητο μου έχει 4.200 χιλιόμετρα. Στα 15.000 χιλιόμετρα θα χρειαστεί σέρβις. Ένα είναι σίγουρο. ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΣΕ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΜΕΝΟ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟ. Οι άνθρωποι είναι ξεφτίλες. Όσο για την εγγύηση. Αχρείαστη είναι. Είτε πληρώνουμε είτε όχι, το ίδιο και το αυτό παίρνουμε.
|