Αθωα Ανεκδοτα

[Fanis]

Ο Φώτης, ένας 35άρης εργένης που μένει μόνος του σε διαμέρισμα πολυκατοικίας, λίγες μέρες μετά τη γιορτή του δέχεται ένα μεγάλο κουτί ως δώρο από έναν άγνωστο αποστολέα.
Το ανοίγει και βλέπει ότι μέσα στο κουτί ήταν ένας παπαγάλος. «Ωραία», σκέφτεται, «ένα πανέμορφο πουλί για συντροφιά είναι ό,τι πρέπει».
-Μιλάς καθόλου; ρωτάει χαμογελαστός τον παπαγάλο.
-Τι λε ρε καραγκιόζη; -του λέει ο παπαγάλος- εγώ αν μιλάω ή εσύ ρε μπούφο που δεν μπορείς να ολοκληρώσεις ένα νόημα, ρε βλήμα, ρε έτσι., ρε αλλιώς.. κ.λπ ένα υβρεολόγιο απίστευτο, σα ναύτης στο λιμάνι του Γκαμπές.
Ο Φώτης τα έχασε.
-Σε παρακαλώ, λέει στον παπαγάλο, σταμάτα μας ακούει η γειτονιά.
-Σε πειράζει η γειτονιά, ρε κακομοίρη -φωνάζει ο παπαγάλος- και δεν σε πειράζει που δεν μπορείς να ξεκολλήσεις από τον καναπέ, παράσιτο, καμένε, ρε έτσι, ρε αλλιώς και πάλι ένα ακατάσχετο υβρεολόγιο με όλο και μεγαλύτερη ένταση φωνής.
Ο Φώτης δεν ήξερε τι να κάνει. Προσπαθούσε να σταματήσει τον παπαγάλο αλλά εκείνος τον έβριζε φωνάζοντας όλο και περισότερο. Στην απόγνωσή του ανοίγει το πορτάκι και σπρώχνει τον παπαγάλο στην κατάψυξη του ψυγείου.
Ο παπαγάλος και μέσα από την κατάψυξη συνέχιζε να βρίζει. Ξαφνικά μετά από 3 λεπτά ο παπαγάλος σταμάτησε και απλώθηκε σιωπή. Ο Φώτης ανακουφίστηκε στην αρχή αλλά αμέσως σκέφτηκε: «Ρε συ το σκότωσα το πουλί. Εντάξει βρίζει αλλά όχι και να το σκοτώσω. Μπορώ να το επιστρέψω».
Άνοιξε αμέσως την κατάψυξη. Ο παπαγάλος βγήκε με σοβαρό ύφος και ψιλοτρέμοντας είπε: «Λυπάμαι για την επιθετική συμπεριφορά μου και ζητώ συγγνώμη γι αυτή. Ομολογώ ότι παρεκτράπηκα και δηλώνω ότι θα κάνω προσπάθεια να διορθωθώ στο μέλλον».
Ο Φώτης έμεινε άναυδος για μια στιγμή. Πριν προλάβει να ρωτήσει τι συνέβη, ο παπαγάλος τον ρώτησε: «Μπορώ να μάθω τι σου είχε κάνει το κοτόπουλο;;;;;;;;».

[Lynx]

Ένας νέος τελειώνει το Λύκειο και δεν έχει καθόλου όρεξη για Πανεπιστήμιο. Ο πατέρας του νέου, πλούσιος πολιτικός με μεγάλη δύναμη στην κυβέρνηση, απειλεί τον γιο του:
-Δεν θέλεις να σπουδάσεις ρε τεμπελόσκυλο; Λοιπόν εγώ δεν συντηρώ κοπρίτες, γι' αυτό και θα δουλέψεις, κατάλαβες;..
Έχοντας την ισχυρή οικονομική και πολιτική θέση ο πατέρας κινεί τα νήματα για να βρει μία θέση στον γιο του.
Παίρνει στο τηλέφωνο τον Υπουργό Οικονομίας:
-Θυμάσαι τον γιο μου; Λοιπόν, τέλειωσε το λύκειο και ο τεμπέλης δεν θέλει να σπουδάσει. Θα μπορούσες να του βρεις μια θέση να αρχίσει να δουλεύει, μήπως εν τω μεταξύ βρει το δρόμο του και αποφασίσει να σπουδάσει;
Το θέμα είναι να βρεθεί κάτι που θα τον κάνει να δουλέψει σκληρά, να μην κάθεται και τα ξύνει. κατάλαβες;
Μερικές μέρες αργότερα ο Υπουργός λέει:
-Έτοιμη η δουλειά για τον γιο σου. Δεξί χέρι του Προέδρου της Δημοκρατίας και 20.000 ευρώ το μήνα, τέλεια έτσι;
-Τι λες ρε φίλε, αυτό είναι υπερβολικό. Πρέπει να τον αρχίσουμε πιο χαμηλά, και με τέτοια τρελά λεφτά αυτός ο τεμπέλης θα γίνει χειρότερος.
Περνάει λίγη ώρα. Τηλέφωνο ο Υπουργός:
-Φίλε του βρήκα κάτι πιο σεμνό. Ιδιαίτερος Γραμματέας Υπουργού. Ο μισθός είναι πιο σεμνός, μόνο 10.000 ευρώ το μήνα.
-Οοοοοχι! Μόλις που έβγαλε το Λύκειο. Δεν θέλω η ζωή του να είναι τόσο εύκολη με την πρώτη ευκαιρία. Θέλω να αισθανθεί την ανάγκη να σπουδάσει, κατάλαβες;
Την επόμενη μέρα:
-Φίλε, του βρήκα δουλειά ως Διευθυντής του Τμήματος Προμηθειών στο Υπουργείο Οικονομικών και ο μισθός θα είναι μόνο 6,000 το μήνα.
-Μα ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, βρες μου κάτι πιο σεμνό, κάτι στα 600 με 700 ευρώ το μήνα.
-Μα τι λες τώρα, αυτό είναι αδύνατο.
-Γιατί;;;;;;;
-Γιατί αυτές οι θέσεις δίνονται μόνο με διαγωνισμό και χρειάζεται να έχει Βιογραφικό κάποιου επιπέδου, με τέλειες γνώσεις Αγγλικών, Πανεπιστημιακό δίπλωμα, τουλάχιστον ένα Masters ή PHD στο εξωτερικό, θέληση να δουλεύει υπερωρίες άνευ αποδοχών, και φυσικά προϋπηρεσία. Φίλε μου αυτές οι θέσεις των 600 ευρώ δεν βρίσκονται εύκολα.

[Lynx]

Ο ιδιοκτήτης μιας μεγάλης εταιρείας φωνάζει έναν υφιστάμενο στο γραφείο του:
– Γιώργο, σε προσέλαβα πριν από ένα χρόνο για να ξεχωρίζεις την αλληλογραφία. Σε δύο μήνες έγινες γραμματέας και μετά από τρεις μήνες πωλητής. Στο επόμενο τρίμηνο πήρες προαγωγή σε διευθυντή πωλήσεων και εδώ και ένα μήνα είσαι γενικός διευθυντής. Τώρα, λοιπόν, που θα βγω στη σύνταξη σκέφτομαι να σου αφήσω τη θέση μου. Τι έχεις να πεις για όλα αυτά;
– Εεε... ευχαριστώ...
– Ευχαριστώ; Μόνο ένα σκέτο ευχαριστώ;
– Εεε... ευχαριστώ, μπαμπά...

[centaurus]

Πραγματική δήλωση από τα αρχεία ασφαλιστικής εταιρείας:

Είμαι ένας επαγγελματίας κτίστης.
Την ημέρα του ατυχήματος δούλευα στην στέγη μιας εξαώροφης οικοδομής. Μετά το πέρας της εργασίας μου είδα ότι μου περίσσευαν περίπου 250 κιλά τούβλα.
Αντί να τα κατεβάσω στα χέρια από την σκάλα απεφάσισα να τα βάλω σε ένα βαρέλι και να τα κατεβάσω με μια τροχαλία που ευτυχώς υπήρχε στην στέγη από πριν. Σπρώχνω λοιπόν το βαρέλι στο κενό, το γεμίζω με τα 250 κιλά τούβλα και κατεβαίνω στον δρόμο.
Λύνω το σκοινί κρατώντας το γέρα για να κατεβάσω τα τούβλα αργά και σταθερά Όπως γράφω και στο έντυπο που μου δώσατε, το βάρος μου είναι 62 κιλά. Ξαφνιασμένος από ένα δυνατό τράβηγμα, τα `χασα και ξέχασα να αμολήσω το σκοινί.
Όπως αντιλαμβάνεστε απογειώθηκα και άρχισα μια ταχεία άνοδο παράλληλα προς την οικοδομή. Στο τρίτο πάτωμα περίπου συναντήθηκα με το βαρέλι που κατέβαινε. Αυτό εξηγεί τα κατάγματα του κρανίου και της ωμοπλάτης μου. Η συνάντηση με το βαρέλι επιβράδυνε την άνοδο μου και συνέχισα να ανεβαίνω μέχρι που τα δάχτυλα του δεξιού μου χεριού χώθηκαν μέσα στην τροχαλία.
Έως τότε, είχα βρει ήδη τον εαυτό μου και έτσι μπόρεσα να κρατηθώ γέρα από το σκοινί παρά τον πόνο μου. Την ίδια στιγμή το βαρέλι συγκρούεται με το πεζοδρόμιο και του φεύγει ο πάτος.
Ελευθερωμένο από το βάρος των τούβλων το βαρέλι ζύγιζε τώρα 25 κιλά. Όπως καταλαβαίνετε ξεκίνησα μια γρήγορη κάθοδο παράλληλα προς την οικοδομή. Στο τρίτο πάτωμα περίπου, συναντήθηκα με το βαρέλι που ανέβαινε. Αυτό εξηγεί τα κατάγματα στους αστραγάλους και τα τραύματα στο κάτω μέρος του σώματός μου.
Αυτή τη φορά η σύγκρουση με το βαρέλι με φρενάρισε αρκετά ώστε να απαλύνει την πτώση μου πάνω στο σωρό από τα τούβλα.
Με λύπη μου σας πληροφορώ ότι ξαπλωμένος κατάχαμα, ακινητοποιημένος από τον πόνο κοιτώντας το άδειο βαρέλι έξι πατώματα πάνω από το κεφάλι μου, χάνω τις αισθήσεις μου και αμολάω το σκοινί….. Αυτό εξηγεί τα κατάγματα στο θώρακα και τα πλευρά.
Ο Δηλών.

[nvrkp streetracing]

Κάποτε σε ενα πειρατικό καράβι υπήρχε ενας μούτσος πάρα πολύ κοντός με ύψος σαράντα πόντους.
Μια μέρα λοιπόν πάει στον καπετάνιο και του λέει:
-Καπετάνιε εχω μεγάλο πρόβλημα που δεν πάει άλλο, είμαι τόσο κοντός που οι άλλοι νάυτες όλο με πατάνε και με κλωτσάνε κατά λαθος και σε παρακαλώ αν μπορείς να κάνεις κάτι, κάνε το!
Και του λέει ο καπετάνιος:
-Πάρε αυτό το κλειδί πήγαινε στο αμπάρι και ξεκλείδωσε το σεντούκι που θα βρείς, πάρε το λυχνάρι που έχει μέσα, τρίψτε το και θα εμφανιστεί ένα τζίνι, το οποίο θα σου πραγματοποιήσει μόνο μία επιθυμία, ζήτα του ότι θέλεις, πες του να σε κάνει δυο μέτρα αλλά πρόσεξε μήλησε του δυνατά γιατί το τζίνι είναι λίγο κουφό.
Ολο χαρά ο μούτσος τρέχει στο αμπάρι ξεκλειδώνει το σεντούκι τρίβει το λυχνάρι, εμφανίζεται ένας καπνός και σχηματίζεται ένα τζίνι το οποίο του λέει:
-Τη διαταγή σου αφέντη!
Σκεύτεται λίγο ο μούτσος “τι ύψος και μαλακίες τώρα” τα λεφτά είναι το παν και του ζητάει ενα εκατομύριο λίρες.
Και το τζίνι του δίνει ένα εκατομύριο μπύρες.
Ολο απαγοήτευση ο μούτσος πάει στον καπετάνιο και του λέει τι έπαθε, ο οποίος του απαντά:
Βρε βλάκα δεν σου είπα να του μιλήσεις δυνατά, εγώ τι νομίζεις ότι του ζήτησα, σαράντα πόντους μούτσο;

[sotoskap]

"αν και ειναι ενα κείμενο με ηθικό δίδαγμα δεν πολυ-κολλάει εδω, παρόλα αυτά το βάζω εδώ για να μην ανοίγω αλλο θέμα!"

ΕΝΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Ένα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο; Αναρωτήθηκε.

Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε, όταν διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα!

Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο!:

-Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!

Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε:

"Κύρ Ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σας. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε μένα! Δε με ενοχλεί καθόλου εμένα η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"

Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε:

"Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"

Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε:

"Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να προσευχηθώ. Να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνω. Θα προσευχηθώ."

Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου:

"Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"

Και το βόδι απάντησε:

"Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχεις, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει, είναι ένα τσιμπηματάκι στο δέρμα μου! "

Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!

Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη. Μέσα στη νύχτα όμως, δεν πρόσεξε πως στην παγίδα πιάστηκε από την ουρά ένα φίδι ....

Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα.

Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο. Αλλοίμονο όμως, την έφερε στο σπίτι με πολύ υψηλό πυρετό. Ο γιατρός τον συμβούλεψε να της κάνει ζεστές σουπίτσες..

Έτσι ο αγρότης *έσφαξε την κότα* για να κάνει μια καλή κοτόσουπα!

Η γυναίκα όμως πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες ερχόταν στη φάρμα να βοηθήσουν. Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας από ένα 8ωρο.

Για να τους ταΐσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να *σφάξει το γουρούνι*.

Τελικά όμως η γυναίκα δε τη γλύτωσε! Πέθανε! Στη κηδεία της ήρθε πάρα πολύς κόσμος, γιατί ήταν καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι.

Για να φιλοξενήσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να *σφάξει το βόδι*
Ο κυρ Ποντικός μας, έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν'έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη.......

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ:

Χάσαμε την ανθρωπιά μας. και ενισχύσαμε τον ατομισμό μας..!
όταν κάποιος δίπλα μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε όλοι σε κίνδυνο!
είμαστε όλοι συνεπιβάτες σ'αυτό το πλοίο που λέγεται ζωή!
ο καθένας μας αποτελεί τον κρίκο της ίδιας αλυσίδας!
είμαστε σαν τις ίνες ενός υφάσματος.
Και αν ένα μέρος του υφάσματος χαλάσει, το ύφασμα είναι άχρηστο....

ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ.

Εμείς είμαστε τα ποντικάκια..
Εμείς όμως είμαστε και οι κότες..
Εμείς και τα γουρούνια.
Εμείς και τα βόδια.

ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΜΕ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΠΩΣ.
Είναι αδύνατον να γελάμε, αν δεν γελάει ολόκληρη η γειτονιά

[ΜΑΝΩΛΗΣ 19]

Είσαι ωραίο ρε φίλε!!!

[tasosg697]

Σωτηρη εγραψες μεγαλε..

[mpesikos]

ένας έλληνας ένας αλβανός ένας αμερικανός και ένας γάλλος είναι στον πύργο του αϊφέλ . ο αμερικάνος πάνω στο κέφι βγάζει ένα μάτσο δολάρια και τα πετάει κάτω λέγοντας :
- " έχουμε πολλά στην αμερική και τα πετάμε . ο γάλλος παίρνει ένα κασόνι με σαμπάνιες και τις χύνει όλες λέγοντας :
- " στη γαλλία έχουμε πολλές και τις πετάμε . " γυρίζει τότε ο αλβανός και λέει στον έλληνα :
- " δεν φαντάζομαι να κάνεις καμιά βλακεία ;

[mpesikos]

πως βλέπουν οι 'ελληνες την οικονομική κρίση

---

φούρναρης: ψίχουλα.

μανάβης: κολοκύθια.

αγρότης: ζήσε μάη μου να φας τριφύλλι.

ανθοπώλης: μαρασμός.

υφασματέμπορος:πανί με πανί.

ψαράς:ούτε λέπι.

φαρμακοποιός:με το σταγονόμετρο.

ηλεκτρολόγος:δεν βλέπω φως.

υδραυλικός:μούφα η δουλειά.

mηχανικός αυτοκινήτων: στο ρελαντί....

εμπορος χαλιών:χάλια.

κομμωτής:τρίχες.

ψιλικατζής:ψιλοπράγματα.

νεκροθάφτης:ψόφια πράγματα.

tυπογράφος: ούτε φύλλο.

ο απέναντι νεκροθάφτης:μεγάλη νέκρα.