Μια φιλίκή απάντηση, προς το νεο επίδοξο ποιητη...
βλέπω κάποιος σταμάτησε, Corolles να γυαλίζει
και ήρθε εδώ στην ποίηση, με στίχους να μας πρίζει
πάει να κάνει υπερβαση και έβγαλε και γλώσσα
άντι στ' αυγά του φρόνημα, να κάτσει σα την κλώσσα
νομίζει πως προκάλεσε, της ποιησης τους θρύλους
μα οι ρίμες μου λυσάξανε και ορμάνε σαν τους σκύλους
Μιχάλη σε βαφτίσανε, σε λένε και Alex-poli
μπροστά μας είσαι ελάχιστος και ας το μάθουν όλοι
Μια ψύχωση έχεις φοβερή, τρέλα με τα μπαλκόνια
εκεί απλώνεις σώβρακα, κουβέρτες και σεντόνια
ταλέντο έχεις λιγοστο, μα αν το καλλιεργίσεις
μπορεί σε χρόνους είκοσι, λίγο να μ΄ακουμπήσεις
της ποίησης την όρεξη, σαν δέντρο εγώ τη σπέρνω
μα εγώ τους νέους ποιητές, ποτέ δεν αποπαίρνω
τα φτερά δεν θα του κόψω, ούτε θα του βάλω εμπόδια
μα αν ξανά με προκαλέσει, θα του κόψω εγώ τα πόδια...