Οι αποφάσισεις των δικαστηρίων δεν είναι πάντα δημοσιεύσιμες....
Αυτή η φράση θα μπορούσε να χαρακτηρίσει το φετινό παγκόσμιο πρωτάθλημα της Formula 1. Ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα που το κύριο χαρακτηρίστικό του ήταν το σκλάνδαλο κατασκοπίας μεταξύ McLaren και Ferrari. Οι λεπτομέριες είναι λίγο πολύ γνωστές σε όσους ασχολούνται με το άθλημα: Η McLaren κρίθηκε ένοχη και μηδενιστηκε στο πρωτάθλημα κατασκευαστών και επίσης υποχρεώθηκε να πληρώσει και ενα υπέρογκο χρηματικό πρόστιμο. Όταν βγήκε η απόφαση του δικαστηρίου, πόλλοί είχαν πει ότι δεν είναι δυνατόν να τιμωρείται η ομάδα (για το πρωτάθλημα κατασκευατών) και να μην τιμωρούνται οι οδηγοί (για το πρωτάθλημα οδηγών) ενώ έτρεχαν με το "ένοχο" μονοθέσιο. Για ξαναδιαβάσε τον τίτλο, μήπως οι αποφάσεις των δικαστηρίων δεν είναι πάντα δημοσιεύσιμες;;; η θεωρία συνομοσίας έχει ως εξής: αν η αποφαση του δικαστήριο είχε κρίνει και το πρωταθλημα οδηγών (που είναι και το πιο σημαντικό σε σχέση με αυτό των κατασκευαστων), τότε το προϊόν F1 θα είχε μια κατακόρυφη πτώση. Φανταστείτε το μέγεθος της οικονομικής καταστροφής από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, τις άδειες κερκίδες στις πίστες, την γενική δυσαρέσκεια των χορηγών κτλ κτλ. Πόσο απίθανο μπορεί να είναι τελικά μια απο της ποινές που επιβλήθηκαν στη McLaren να ήταν να "παραδώσει" το παγκοσμιο πρωτάθλημα οδηγών; Τον παραπανω συλλογισμό έρχονται να επιβεβαιώσουν τα όσα συνεβησαν στους οδηγούς της στα τελευταία grand prix της σεζον. Αν δεχτούμε ότι η απώλεια βαθμών τους ήταν στημένη και προμελετημένη, τότε οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι το έκαναν με μεγάλη επιτυχία. Μπορούμε να παραθέσουμε και μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα.
Στο Spa Αλόνσο και Χαμιλτον παραλίγο να βγούν παρέα εκτός πίστας στην πρώτη στροφή. Τελικά εγκατέλειψε μόνο ο Αλόνσο, μετα απο γλύστριμα και χτύπημα στις μπαριέρες. Στο δύο GP μετά, στην Κίνα, ήταν η σειρά του Χαμιλτόν να εγκαταλείψει. Η ομάδα τον αφησε στην πίστα με το ίδιο σετ ελαστικών για πάρα πολύ, με αποτέλεσμα η μεγάλη φθορά τους να τον οδηγήσουν να κολλήσει με σχεδόν αστείο τρόπο στην αμμοπαγίδα καθώς έμπαινε στα Pit. Το αποκορύφωμα ήταν στη Βραζιλία. Το μονοθέσιο του Αλονσο που δεν παρουσίαζε μηχανικά προβλήματα ηταν σχεδόν ενα δευτερολεπτο πιο αργό στο γύρο απο τις Ferrrari. Σε όλη τη χρονία είχαμε δει τις δύο ομάδες να μάχονται σώμα με σώμα και ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε πίστας πότε το πλεονεκτημα το είχε η McLaren και πότε η Ferrari. Στη Βραζιλία η διαφορά ήταν χαοτική (και όλα αυτά σε μια χρόνια που περίπου μέχρι το μέσω της οι μηχανικοί της McLaren ηξεραν τα πάντα και για το μονοθέσιο της Ferrari). Είναι αφέλεια να ισχυριστεί κάποιος οτι η διαφορα οφείλε στο γεγονός οτι έπαψε η διαρροή πληροφοριων προς τη McLaren, επειδή 15 μερες πριν το GP της Βραζιλία, στην Κίνα ο Αλόνσο ηταν πολυ ανταγωνιστικός και δεύτερος...
Στη Βραζιλια όμως τον πιο άχαρο ρόλο είχε ο Χαμιλτον. Μέτα την πατάτα στην πρώτη στρόφη που έχασε τη θέση του και απο τον Ραϊκονεν και απο τον Αλονσο, αρχισε το κιβώτιο να κάνει διακοπές και να κουμπώνει νεκρά όποτε του ερχόταν. Αποτελεσμα να πέσει στην τελευταία θέση της καταταξης. Όταν αρχισε να ανακτά τις χαμενες θέσεις η ομάδα ατυχώς (λετε να ήταν τυχαίο;;; ) επελεξε να του αλλαξεί την τακτική και να τον πάει για τρία Pit stops, ενώ για να φτάσει στην 5η θέση που χρειαζόταν για να πάρει τον τίτλο η πιο "συντηριτική" τακτική των δύο Pit stops λογικά αρκούσε. Τα τρία Pit stops δεν εδωσαν τόσο μεγαλο πλεονεκτημα στον Χαμιλτον που με ενα μονοθέσιο κατά ενα δευτερολεπτο πιο αργό απο τα Ferrari καταφερε να φτάσει μόνο ως την 7η θέση και να αρκεστεί στη δεύτερη θέση της παγκόσμια καταταξη (ισοβαθμώντας με τον Αλονσο).
Όπως και να έχουν τα πράγματα μάλλον ηταν μια δικαιη καταληξη... Εγώ αν και οπαδός της McLaren χαρηκα πόυ δεν πήρε το παγκοσμιο πρωταθλημα ο Χαμιλτον (πέρα απο το αδιαφιλονικητο ταλέντο του δε μου αρεσε ο τρόπος που μας επεβαλε η αγγλική ομάδα και ο αγγλικός τυπος ενα Βρετανο οδηγο και μάλιστα σε βάρος του παγκοσμιου πρωταθλητη Φερναντο Αλονσο, του ανθρώπου που εκθρόνισε το Σουμάχερ!)
υστερογραφο: όλες οι παραπάνω θεωρίες συνομοσίας (που ίσως μονο ο Λιακόπουλος θα μπορούσε να φανταστεί), δεν μειώνουν σε τίποτα το κατόρθωμα του Κιμι Ραϊκονεν. Καταφερε να ρεφάρει σε μια χρονια που δεν ξεκινησε και πολύ καλα. Προσαρμοστηκε γρήγορα στην νεα του ομάδα (που ηταν Σουμαχερο-κεντρικη), και παροτι δεν ηταν πολυ σταθερος και συνεπης με τη βαθμολογούμενη οχτάδα (το συστημα βαθμολόγησης ευνοεί τους σταθερούς οδηγούς όπως ο Χαμιλτον), εκανε τις περισσοτερες νικες. Ηταν ενας παγκοσμιος τίτλος που η μοίρα του χρώσταγε απο τα χρόνια που ήταν ακομα στη McLaren...
__________________
COROLLA CLUB
Διοικητικό μέλος
Administrator Ειδικών Επιχειρήσεων
Κάντε τους δρόμους πιο ασφαλείς, είναι ευθύνη όλων μας...
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη ranger : 29-10-07 στις 13:11.
|