Λοιπόν.... το Σάβατο που μας πέρασε πήγα μια βόλτα από το συνεργείο του μαστρο-Κυριάκου για να αλλάξουμε λάδια στο κτηνάκι.
Όλο το πρωί προσπαθούσα εγώ κάπως να συμμαζέψω την κορόλα, με λίγα λόγια να την καθαρίσω όσο μπορώ και να την αφήσω να λειτουργήσει αρκετή ώρα για να πάρει "τα πάνω της" μετά από τόσο καιρό που ήταν σε ακινησία. Της έφτιαξα τους γυαλοκαθαριστήρες (άλλαξα και λαστιχάκια), της έφτιαξα το ηχοσύστημα, της έφτιαξα την κόρνα (είχε κολήσει), και γενικά ότι έβλεπα στραβό... το ίσιωνα.
Τα κλασσικά... Τρελή ασπρη καπνίλα από πισω... αλλά κατά τα άλλα... δούλευε ρολόι!
Ξεκινάω και παω για το πιο κοντινό βενζινάδικο να βάλω βενζίνη και να φουσκώσω τα λάστιχα. Ηταν και ψιλομακριά ο Κυριάκος (εγώ μενω Πασαλιμάνι και θα πηγαινα Ν. Σμύρνη) οπότε επιβαλλόταν η επίσκεψη στο βενζινάδικο.
Πρωτη εντύπωση... Μια χαρά πήγαινε το αμάξι απλά ένιωθα τα λάστιχα ξεφούσκωτα και προσπαθούσα να μην πατάω πολύ γκάζι για να μην καπνίζει πολύ. Επίσης οι δισκόπλακες είχαν πιάσει επάνω σκουριά και θέλανε 5-6 δυνατά πατήματα για να καθαρίσουν.
Φτάνω στο βενζινάδικο, πάει να ανοίξει τη τάπα ο βενζινάς και πετάγεται έξω με μεγάλη πίεση ένας όγκος αναθυμιάσεων με χαρακτηριστικό έντονο ήχο ξεφυσίματος. Ο βενζινάς χέστηκε επανω του... Όσο προσπαθούσε να συνέλθει από το σοκ του εξηγησα ότι το είχα παρατησει αρκετό καιρό... Βάζω βενζίνη και πάω να φουσκώσω λάστιχα. Σκέφτηκα να μη σβήσω το αμαξι όσο θα το έκανα αυτό για να αφησω τον κινητηρα να λειτουργεί αλλά με το που ετοιμάζομαι να φουσκώσω το 1ο λάστιχο έρχεται τρέχοντας ο βενζινάς προς το μέρος μου με έντρομο ύφος απελπισίας φωνάζοντας "Σβήστο! Σβήστο! Μας έχεις ντουμανιάσει!"...
Τελικά το έσβησα...
Τα λάστιχα είχαν ολα πίεση από 9 ως 10... Έβαλα σε όλα 29 για σιγουριά.
Με τα πολλά ξεκινάω για τον Κυριάκο.
Σε όλη την παραλιακή άφηνα πίσω μου ένα τεράστιο άσπρο μυρωδάτο συννεφο. Ήταν τόσο το ντουμάνι που θα με ζήλευε και ο wastegate! Τα αυτοκίνητα πίσω μου άφηναν 10 μέτρα απόσταση για.... να μπορούν να βλέπουν όσο οδηγούν. Έλεγα από μέσα μου πως δεν θα τη γλιτώσω τόσο εύκολα... Κάποιος μπάτσος θα με σταματήσει ή θα φάω τα χριστοκάντηλα μου από κανενα άλλο οδηγο...
Στριβω στο δέλτα για Συγγρού και με το που μπαίνω... το ντουμάνι σταματάει! Λέω ή ψιλοκαθάρισε το μοτερ/εξαγωγη ή στεγνωσε το καρτερ από λάδια... Όταν έφτασα πια στον Κυριάκο δεν πέταγε σχεδόν τιποτα... Μπράβο κορολάρα!
Ετοιμαστήκαμε με τον Κυριάκο και αφού σταμάτησε τις περιπολίες ο σερίφης της γειτονιάς του (έχει μια γριούλα απέναντι που έχει μανία με την καθαριότητα και έτσι και μας εβλεπε να αλλάζουμε λάδια μπροστά στην πόρτα της θα μας είχε βάλει τη μαγκούρα της εκεί που δεν πιάνει ήλιος...), ξεκινήσαμε δουλειά.
Τα λάδια που βγάλαμε θυμίζανε φερσκοστρωμένη πίσσα ασφάλτου σε χρώμα και ίσως λίγο και σε ρευστότητα... Βάλαμε τα καινούρια, αλλάξαμε και φιλτράκι και τώρα μένει να του βάλουμε και καινούρια μπουζί.
Επίσης ο Κυριάκος, λόγω καλλιτεχνικής φλέβας, αποφάσισε να βάψει με μαυρο σπρέι τους γυαλοκαθαρηστήρες επειδή όντως, είχαν πιάσει τρελή σκουριά. Κουκλιά τους έκανε! Ααααρε Κυριάκο Σαλβατορ Νταλλί !!!!
Αφού τελειωσε η δουλειά και αφού μου έκανε και το τραπέζι στο σπίτι του (ευχαριστούμε την Κυριακή- νοστιμότατο το κινέζικο), πήρε την κορολλα και για μια γύρα ο Κυριάκος από τον οποίο περιμένουμε εντυπώσεις.
Στο γυρισμό προς Πειραιά, και ειδικά στη Συγγρού, της πέταξα τα μάτια έξω για να την καθαρισω όσο μπορώ και τωρα πλεόν με τα καινούρια λαδάκια δεν πετάει τίποτα. Ισως μόνο στο πολυ ζόρι, δλδ μετά τις 7.800 στροφές (και καλάαα), να πετάει λίγη μαυρίλα.
Πολύ το γούσταρα που αναστήσαμε την κορολλάρα, και για άλλη μια φορά θα ήθελα να πω ενα μεγάλο ευχαριστώ στον Κυριάκο για την όρεξη και την βοήθεια που προσέφερε.
Τελικά ίσως και να μην είναι και τόσο πολύ κωλόπαιδο ο Κυριάκος...
__________________
COROLLA CLUB
Διοικητικό μέλος
Corolless but still a Renegade... OlllllllO
|