ΠΟΙΗΜΑ-ΧΙΕΣ

[κωνσταντίνος]

Βαγγέλα απίστευτος όπος πάντα ρε μάγκα !

Αλλά ρε ΜAD είπαμε ! είσαι και θα είσαι Ο P.K. for ever

[madvinegar]

Λοιπόν... ήρθε η ώρα της απάντησης στο φίλο Βαγγελάκη. Mad P.K. Style...


Car VS Driver

Καλά τα λες βρε φίλε μου μα άκουσε κι εμάς
εγώ είμαι το φιλέτο κι εσύ είσαι ο κιμάς.
Νομίζεις πως τον έπιασες τον πάπα απ’ τα φρύδια
και το 16άρι σου πως μας πετάει φλογίδια.
Για άλλη μια φορά εγώ θα σου θυμίσω
το πιο γνωστό ρητό, το στόμα να σου κλείσω:

Δεν είναι το αμάξι, μα είναι ο οδηγός
που παίζει πρώτο ρόλο, αν νιώθεις αρχηγός.

Και όσοι το αντίθετο μας κάνουν πως πιστεύουν
είναι αυτοί που μόνιμα το στροφολόι νηστεύουν…
Όσο λοιπόν κι αν προσπαθείς εμένα να μειώσεις
και στο 14άρι μου να ρίξεις επιδόσεις
τόσο κι εγώ θα προκαλώ την τύχη στη στροφή
και θα ‘χω το χειρόφρενο για μόνιμη τροφή!

Τρία πετάλια εσύ πατάς, τρία όλοι πατάμε
μα εσύ παίρνεις τα τρία μας σε πίστα όταν πάμε.
Χέρια σου ‘δωσε ο Θεός να πιάνεις το τιμόνι
αλλά σου φαίνεται βαρύ και μοιάζει με αμόνι.
Γι’ αυτό και τρέμεις τις στροφές και πας μόνο σ’ ευθείες
μαζί με γέρους και γριές, με θείους και με θείες…
Αντίθετα στα χέρια μου θυμίζει το μπεγλέρι
που η τρελή μου τεχνική το άγει και το φέρει!
Στα δάχτυλα το εργάζομαι σα να ‘ναι Rubic Cube
κι οι θαυμαστές μου βάζουνε βίντεο στο Youtube!

Μπορεί ως προς την απόδοση εγώ να υστερώ
και το δεκαεξάρι σου να είναι φοβερό.
Όμως φίλε τα ράσα σου δεν κάνουν τον παπά
κι αν θες να λέγεσαι οδηγός μην κάνεις τον λαπά.
Εμέ βράζει το αίμα μου και ψάχνω άδειους δρόμους
για να νικήσω δίκαια της πρόσφυσης τους νόμους.
Μπορεί ροπή και άλογα να μη μου περισσεύουν
μα όταν μπαίνω σε στροφές πολλοί είναι που ζηλεύουν.
Φτωχός είμαι σε κυβικά και ψάχνω 1000 τρόπους
μήπως και πάρω άλογα με δυσκολία και κόπους.
Μα ένα είναι σίγουρο, τουλάχιστον εγώ
το στύβω το αμάξι μου σα φρούτο εξωτικό.
Το στύβω και το χαίρομαι στα άκρα σαν το φτάνω
και ανδρικά το δέχομαι σε κόντρες όταν χάνω.
Ενώ εσύ βρε Ranger, κομμάντο του Μορφέα
να στύψεις είσαι ικανός τη «βούρτσα» του βαφέα.
Κόντρες μ’ αντίπαλο καλό ποτέ δεν κανονίζεις
και της θρασυδειλίας σου το έργο διαιωνίζεις.

Τι να τα κάνω τώρα εγώ τα έξτρα κυβικά
αν μου τα συνοδεύουνε με χέρια ασθενικά,
και με ψυχή που ‘ναι λειψή σαν απαιτείται ανδρεία
αντί να μπαίνω σα θεριό στα χιόνια και στα κρύα!

Δεν θα ‘θελα να λέγανε «να το δεκαεξάρι
που τη ροπή του τη θωρείς μόνο όταν παρκάρει….
Που το χειρόφρενο τραβά μόνο σε ανηφόρα
και είναι σα να τ’ οδηγεί η Μπακογιάννη η Ντόρα…»

Λαμβάνοντας υπόψη μου όλα τα ανωτέρω,
κι επειδή είσαι φίλος μου, θέλω να συνεισφέρω.
Μιας κι έχω ιδιότητα, του τιμονιού χειρούργος
θα σου ετοιμάσω συνταγή, κι ας είσαι τέτοιος μούργος.
Την μέρα πάντα 3 φορές, πρωί-μεσημέρι-βράδυ
θα πιάνεις το χειρόφρενο και θα του κάνεις χάδι.
Κι αφού γλυκά θα του μιλάς για να το καλοπιάσεις
θα το τραβάς δυναμικά μέχρι να το κατσιάσεις.
Και όταν φίλε μου αισθανθείς πως τον αέρα πήρες
θα το δαμάσεις σε στροφές με 90 μοίρες.
Είναι λιγάκι δύσκολο και θέλει λίγο κόπο
γιατί η δική σου τεχνική θυμίζει ξυλοκόπο.
Μα φίλε είμαι σίγουρος, πρέπει να προσπαθήσεις
την ρετσινιά τουλάχιστον πίσω σου να αφήσεις.
Να σταματήσει ο λαός να σε φωνάζει δύστυχο
και πίσω απ’ την πλάτη σου να λέει αυτό το δίστιχο:

Καλύτερα ο κυβισμός να μείνει 14 (δεκατέσσερα)
παρά να ‘ναι δεκάξι κι ο οδηγός στα «τέσσερα»…


Mad P.K.
Poetry King

[κωνσταντίνος]

you are the champion my friend !

[corollapatra]

Ωχ, ωχ, ωχ... Άναψαν τα αίματα... Φοβερός ο Μάικ... Θέλω να δω απάντηση τώρα από το κομάντο...

[diafanh-psyxh]

χαχαχαχαχαχαχαχα καλά είστε και οι δυο.............

[ranger]

καταπληκτικό όπως πάντα το ποιημά σου Μιχάλη... Αναπαύσου στις δάφνες σου προς το παρόν, γιατι σύντομα θα έρθει καταδρομική απάντηση....

[ranger]

Ήρθε η απάντηση που πολλοί περίμεναν... Ο τίτλος του ποιήματος είναι "Madvinegar σε πήραμε χαμπάρι..."


Σου έδωσα το βήμα, να γράψεις μια ρίμα
μπροστά μου όμως φίλε, είσαι βάρκα μες το κύμα
σε βλέπω καταπάτησες της ποίησης το κτήμα
μα εγώ είμαι εδωπέρα να σε στείλω μες το μνήμα.
Το παίζεις λίγο μάγκας, μα είν' άδικο και κρίμα
μπρος τους δικούς μου στίχους, οι δικοί σου είναι χύμα.
Στο λέω μην κάνεις βήμα, Μιχάλη είσαι θύμα
μετά απ' το ρεφρέν μου, θα σου έρθει και άλλο βλήμα...

άσε λοιπόν τα σάπια, σε πήραμε χαμπάρι
και χαμηλά μα και ψηλά, η σκέψη σου ρετάρει

γράφεις ωραία ποιήματα και λες καλά αστεία
και σαν τον Μάρκο Σεφερλή, διαθέτεις ποικιλία.
Αν όσοι δεν σε ξέρουνε, διαβάσουν όσα γράφεις
στα σίγουρα νομίζουνε πως είσαι ο Καβάφης
πολλούς εσύ παραπλανείς, με τις ωραίες ρίμες
με μελωδίες μαγικές και μπάσες μα και πρίμες
νομίζουν είσαι εραστής και κυνηγός του αιδοίου
και πως διαθέτεις χέρια εσύ, του δεύτερου σταδίου.
Τότε όλοι σχηματίζουνε, για εσένα ωραία γνώμη
και σε λατρεύουν σαν Θεό μέχρι τη Μακρακομη
τους πείθεις πως το αμάξι σου, τον κώλο του πως πάει
και πως του ρίχνεις το πρωί, σπανάκι του Ποπάϊ
πως μπαίνεις τάπα στις στροφές, κομμάτια στα εσάκια
και όποιος σε δεί τρομάζει και του φεύγουν τα τσισάκια

Μα όποιος σε γνωρίσει, μαθαίνει την αλήθεια
και όλα τα υπόλοιπα, ότι είναι παραμύθια
σε μας το παίζεις των στροφών, πως είσαι ο γητευτής
μα όταν ζυγώνεις σε στροφές, ψάχνεις για να κρυφτείς
εσύ την πιο απλή στροφή, τη βλέπεις σα μια δίνη
και ευθύς για να μην ζαλιστείς, πίνεις μια δραμαμίνη
εσύ στροφές δεν φέρνεις, ούτε όταν χορεύεις
και τις στριφτές τυρόπιτες, αιώνια νηστεύεις
ποτέ δεν στρίβεις κέρμα, σε δίλημμα όταν είσαι
και τα στριφτά τσιγάρα, συνέχεια αρνείσαι
τα ρούχα όταν πλένεις, ποτέ σου δεν τα στύβεις
γιατί σου μοιάζει η κίνηση, το ρούχο ότι στρίβεις
φοβήθηκες το στρίβειν, δια του αρραβώνος
γιαυτό λοιπόν παντρεύτηκες και πια δεν είσαι μόνος

άσε λοιπόν τα σάπια, σε πήραμε χαμπάρι
και χαμηλά μα και ψηλά, η σκέψη σου ρετάρει

γιαυτό άσε το χειρόφρενο και πιάσε κάτι άλλο
πολύ σκληρό δεν είναι, μα ούτε πίο μεγάλο
μα αν δε θέλεις φίλε μου, σε τοίχο να κολλήσεις
αυτό που έπαιζες μικρός, λέω να ξαναρχίσεις...

[Janakas]

Κορυφαιο το ποιημα σου Βαγγελη!
Πηρε φωτια το τοπικ κανονικοτατα!
Περιμενουμε τωρα ολοι την απαντηση του Μιχαλη!!

[ranger]

Σε αυτό εδώ το topic, ξεχάσατε την ποίηση
το ρίξατε στις κόντρες και στο γκαζιού τη μύηση
οφείλω όμως να σας πω, το γκάζι θέλει κράτει
όπως και στη χωριάτικη, ταιριάζει το αλάτι
της πεταλούδας ο έλεγχος, θέλει μυαλό και πείρα
δεν πρέπει όταν οδηγάς, να πίνεις ουτε μπύρα
να οδηγάς ρε φίλε μου, σαν να χτυπάνε τέλια
αλλιώς σε κλαινε φίλε μου, οι ρέγγες και τα χέλια...


παιδια πρέπει να παω για μάθημα να αναγκάζομαι να σταματήσω....
Mad αν εχεις όρεξη, κάνε edit και συνεχισε....!

[madvinegar]

Λοιπόν... Έχω ετοιμάσει ένα ποίημα πραγματικά μεγάλο. Θα μπορούσα ίσως να το χαρακτηρίσω και έπος ή/και θεατρικό αφού έχει και διαλόγους μέσα... Είναι 9 σελίδες οπότε το έχω χωρίσει σε 3 κεφάλαια. Δεν θα το ανεβάσω όλο μαζί για να είναι εύκολο στην ανάγνωση.
Απλά θα ήθελα να μην ανεβάσει κάποιος άλλος ποίημα μέχρι να βάλω και τα τρία κεφάλαια για να υπάρχει μια συνοχή. Φυσικά, μετά από κάθε κεφάλαιο θα ήθελα να γράφετε τα σχόλια σας, οκ?
Το ποίημα λέγεται "Ο Ranger και οι 300 στη μάχη των Ριο-πυλών" και όπως καταλαβαίνετε έχω δανειστεί στοιχεία από το γνωστό ιστορικό συμβάν (το οποίο τυγχάνει να είναι και στη μόδα λόγω της πρόσφατης ταινίας που παίχτηκε στους κινηματογράφους.
Ελπίζω να σας αρέσει. (Βαγγελάκη στο αφιερώνω).



Ο Ranger και οι 300 στη μάχη των Ριο-πυλών
Part I - "Prepare for battle"

Των αρχαίων τα ιδεώδη μες το χρόνο δεν χαλάνε
άθικτα θα παραμένουν όσα χρόνια κι αν περνάνε.
Κι αν οι Έλληνες λιγάκι έχουνε παραστρατίσει
πάντα υπάρχει μια μερίδα που τα «τείχη» θα κρατήσει.

Μία χούφτα τέτοιοι ανθρώποι βρίσκονται στην Αχαΐα
στα περίχωρα της Πάτρας, Ρίο-Αντίρριο ευθεία.
Με ηγέτη τον τιτάνα μα και το μοναδικό
Ranger, τον στρατηλάτη, που ‘ναι άσσος στο «κοκό».

Είναι γνήσιος απόγων του Σπαρτιάτη Λεωνίδα
Έχει ύφος και ανδρεία που ποτέ δεν ξαναείδα.
Ειν’ κομμάντο γεννημένο μες τη μάχη και τις ρίψεις
κι άμα σύμμαχο τον έχεις, τα χεράκια σου θα τρίψεις.

Έχει γύρω του πολλούς και είναι όλοι παλικάρια
με ψυχή μα και με κότσια και πολύ βαριά π@π@ρι@!
Corollapatra ο χεράς με τον τρομερό Janaka,
ο Conan o κατακτητής που ντριφτάρει για την πλάκα,
ο osfp που ταχύτητες αλλάζει σα το πούμα
κι ο Στέλιος που απ’ τα «θύματα» θα κάνει μία σούμα.

Όλοι τους μεγαλώσανε με εκπαίδευση σκληρή,
τον ΚΟΚ κανένας απ΄ αυτούς δεν θέλει να τηρεί.
Από παιδιά 7 ετών χειρόφρενα τραβάνε
σε πίστες και σ’ ανηφοριές τα όρια τους σπάνε.

Πριν καιρό τους προκαλέσαν σ’ ένα πόλεμα unfair
και στη μούρη τους τους είπαν «για ελάτε if you dare”.
Κι έτσι κλήθηκαν να δείξουν την αξία τους στη μάχη
όπως τότε οι προγονοί μας στων Θερμοπυλών τη ράχη.
Μα σιγά σιγά θα αρχίσω να σας πω την ιστορία
και θα σας παρακαλέσω να επικρατεί ησυχία.

Ήταν ένα πρωινό που δεν έμοιαζε με τ’ άλλα
Ο αέρας ήταν κρύος μα από βροχή ούτε στάλα.
Όλοι κάτι καταλάβαν πως κακό τους περιμένει
και πως κάτι σκοτεινό την πλεκτάνη του υφαίνει.

Ήρθε αντιπροσωπία από κλαμπ γερμανικό
τις κορολλες να υποτάξει στου FSI το ζυγό.
Μάρκα δεν θα αναφέρω για τους λόγους που εννοούνται
μα πολλοί θα καταλάβουν και θα πάψουν να φοβούνται.

Με κομπρεσσορς και τουρμπίνες μες την Πάτρα περιοδεύσαν
και αφού έφαγαν καλά, κατουρήσαν κι αφοδεύσαν
ζήτησαν να συναντήσουν της περιοχής τον king
καμπανάκι να χτυπήσουν στης πατρίδας του το ring.
Συναντήθηκαν λοιπόν με τον Ranger το βράδυ
που εκείνη τη στιγμή τον αλείβανε με λάδι
οι καλύτερες παρθένες Αχαΐας – περιχώρων
(του ‘χανε παραδοθεί άνευ απειλών και όρων).
Αφού τονε διακόψαν από του μασάζ την πλάνη
και με ύφος αγριεμένο ταυρομάχου όταν χάνει
υποδέχτηκε τους ξένους στου αρχηγείου την καμπή
που δεν ήταν άλλο από το ΑΒ-FAB (έι μπι – εφ έι μπι).

Διάλογος…

- Γεια σου Ranger κομμάντο των Πατρών μεγάλο αστέρι
ήρθαμε από μακριά για να δώσουμε το χέρι.
- Βρε καλώς τους ταξιδιώτες. Για κοπιάστε βρε παιδιά.
Τι θα θέλατε από μας, κι ήρθατε από μακριά?
- Είμαστε όλων των κλαμπ στο κοντράρισμα οι best
και τους υποτάσσουμε όλους βάζοντας τους σ’ ένα test.
Κανονίζουμε κοντρίτσες και αφού όλους τους πατάμε
την υποταγή δηλώνουν και μετά τους παρατάμε.

- Κι αυτό θέλετε από εμάς φίλτατοι γερμαναράδες?
- Όχι, φίλε Βασιλιά. Εσείς είσαστε μαντράδες.

Τα δικά σας τα μοτέρ είναι όλα για τα μπάζα
και ανάπηρα μας μοιάζουν τυλιγμένα μες τη γάζα.
Είναι ατμοσφαιρικά δίχως τούρμπο και ροπές
και έχουνε τις εξατμίσεις μόνο να πετούν πορδές.
Από σας θέλουμε μόνο να μας το παραδεχτείτε,
την ανωτερότητα μας πρέπει δίχως φόβο να δεχτείτε.
Δεν αξίζει να μπλεχτούμε στου κοντραρίσματος τη δίνη
αφού θα ‘ναι για εμάς τσάμπα πέταμα βενζίνη.

Αυτά είπε ο γερμανός με μ’ ένα ύφός όλο ανία
και εξέτεινε το χέρι για να κλείσει η συμφωνία.

Ο king Ranger απ’ την άλλη ήταν λίγο σκεπτικός
και δεν ήθελε να γίνει του λαού του ο κακός.
Όμως σκέφτηκε πως πρέπει την τιμή του να κρατήσει
και σε τέτοιες απειλές το ποδάρι να πατήσει!

- Καλά τα λες βρε φίλε μου φιλογερμαναράκια
μα εγώ είμαι ο άρχοντας του drift στα λιμανάκια.
Τουρμπίνες και κομπρέσσορες γραμμένα όλα τα έχω
και σε στροφές τα 10 «G» με άνεση αντέχω.
Υποταγή δεν ξέρουμε η λέξη τι σημαίνει
και όποιος θέλει να την δει, μάλλον θα περιμένει…
Ο κινητήρας ο Japan κοφτιάζει για την πλάκα
κι αντέχει καταπόνηση χωρίς να πιάσει μάκα.
Έτη φωτός είναι μπροστά με την τεχνολογία.
Αυτοί φτιάχνουνε πύραυλους, εσείς μόνο ψυγεία.
Από εκεί και έπειτα κάνε ό,τι γουστάρεις
μα άμα θες τη γνώμη μου νομίζω πως τρομπάρεις.

Αυτά άκουσε έκπληκτος ο φιλο-γερμανός
μα Τούρκο τόνε έκανε ο μέγας του θυμός.

- Αυτό είναι απαράδεκτο! Ανήκουστο στη φύση!
Και μάλλον όλοι θέλετε χωρίς σάλιο μ@μήσι...!
Όλους τους άλλους που είδαμε αντίρρηση δεν φέραν
γι’ αυτό και την μανία μας δεν τηνε υποφέραν!.

Το βλέμμα τότε σήκωσε ο Ranger ο Μέγας
κι αφού πικρά δοκίμασε το γάλα μίας αίγας
πήρε και την κατάφαση απ΄ τον corollapatra
και με μια βροντερή φωνή φώναξε «THIS IS PATRAAA» !!!!!!!

Ευθείς conan και osfp σηκώσανε το πόδι
και με κλωτσιά που ζήλευε και γυμνασμένο βόδι
πετάξανε τους ξένους μας έξω από την πόρτα
και αυτοί προσγειωθήκανε σε μια συστάδα χόρτα.
Αμέσως τα μαζέψανε και φύγαν ντροπιασμένοι
μα ενισχύσεις πήγαιναν να φέρουν οι καημένοι…

Αυτό το ξέρανε καλά οι Πατρινοί μας φίλοι
κι αρχίσαν να ετοιμάζονται και να λυσάν σα σκύλοι…
Ξέραν πως τους περίμενε δύσκολη η άλλη μέρα
και όλοι τους μυρίζανε την μάχη στον αέρα…

End of part ONE



Mad P.K. (Poetry King)

Συνέχεια στο Part II - "Battle Stations"