Για να ζωντανεψει λίγο το τόπικ ετοίμασα ενα ποιηματάκι μετά τις δηλώσεις του πολύ καλού μου φίλου Βαγγέλη ότι είναι ninja... Έχω ετοιμάσει και μία φωτο στο photoshop σχετική με το θέμα αλλά υποσχέθηκα να μην την ανεβάσω!
Enjoy!
Τίτλος: Ninja Ranger
Δηλώσεις έκανε πολλές και περιαυτολογούσε
πως είν’ σε όλα αρχηγός και πως παντού νικούσε.
Πως είναι τύπος σκοτεινός, με φλέγμα και με πάθος
και πως τη νύχτα περπατεί σκιά μέσα στο βάθος.
Τον Ranger σκιαγραφώ, τον ninja το μεγάλο
που έχει την κορόλλα του σημαία και σινιάλο.
Μα κάπου εδώ θα ήθελα παρέμβαση να κάνω
γιατί θα βάλω τις φωνές σα παχουλός σοπράνο…
Το παίζεις μέγας ήρωας, και παθιασμένος ninja
μα όλοι μας σε ξέρουμε πως είσαι κυρα-Νίτσα
Στην πρώτη μάχη κρύβεσαι πίσω απ’ τις κοπέλες
και για ασπίδα σου κρατάς κινέζικες ομπρέλες.
Με μαύρες ρόμπες ντύνεσαι μα όχι του καράτε…
είναι οι ρόμπες της γιαγιάς που βάζει όταν κεντάτε.
Αντί για μαύρη ζώνη εσύ, φοράς ένα φουλάρι
και του πολέμου τις κραυγές τις κράζεις σα μουλάρι.
Χρονιά πολλά το πάλευες να πάρεις ένα ΝΤΑΝ
μα απ’ τη σχολή σε έδιωξαν κι είπαν «γεια χαρά νταν».
Έσκισες και τα μάτια σου Ιάπωνας να μοιάζεις
μα έξω στα πετάμε εμείς, κοντρούλες όταν βάζεις.
Έφτιαξες και τη μάσκα σου απ΄ ακριβά κιλίμια
να μη σ’ αναγνωρίζουνε, να κρύβεις την ασχήμια.
Κάνεις αυτοσυγκέντρωση το γκάζι σου να πιάσει
αφού ποτέ το ηλεκτρικό, σε ντίζα δεν θα μοιάσει.
Για καρτ στη Πάτρα έσκουζες εδώ και 2 χρόνια
μα μόλις κανονίστηκε εσύ πήγες για ψώνια...
Το σβέρκο δήθεν χτύπησες απ’ τη γυμναστική
και όλοι σου οι αντίπαλοι μείνανε νηστικοί.
Εκεί που περιμένανε για να σε φάνε λάχανο
ποτέ δεν εμφανίστηκες και γέλαγες με χάχανο.
Δηλώσεις πάλι έκανες για επιστροφή δριμύτερη
μα ως τότε θα ‘χεις σκαρφιστεί δικαιολογία καλύτερη…
Ήθελες και κοιλιακούς να μοιάζουν με σκακιέρα
και πίστεψες πως με αυτούς θα δεις μια άσπρη μέρα.
Μα αντί να κάνεις κίνηση σωστή με ρουά-ματ
το σβέρκο σου σακάτεψες και σ’ έτρεχαν στο ΚΑΤ.
Τσάμπα έκανες μαύρισμα με αντηλιακή
και για παιχνίδια ετοίμαζες τη χώρα την κοιλιακή.
Αντί σκάκι να παίζουνε θεές μ’ ωραίο μπούτι
γριές και γέροι παίζουνε κουν-καν μα και μπαρμπούτι.
Τι τα ‘θελες βρε φίλε μου τα ninja και τα Rambo
αφού δεν είσαι ικανός ούτε να οργώσεις κάμπο.
Προσπάθησες να βελτιωθείς διά τρόπου σθεναρού
αλλά στις γκάφες έμοιασες με τον kabamaru.
Λίγο το σώμα ζόρισες μήπως και το γυμνάσεις
κι ύστερα τα παράτησες σα βάλτος να λιμνάσεις.
Άσε σε ‘με’ καλύτερα τις δύσκολες «σκηνές»
κι εσύ κάτσε σπιτάκι σου και πιες κανένα Νες.
Γιατί εσύ ντουμπλάρεσαι απ΄ τον οπερατέρ
ενώ εγώ είμαι γνήσιος και μάγκας κασκαντέρ…
The End
Mad P.K. (Poetry King)