ΠΟΙΗΜΑ-ΧΙΕΣ

[ranger]

έχω πολύ καιρό, καλή να γράψω ρίμα
μα θα επανορθώσω με αυτό εδώ το ποιήμα
το θέμα θα 'ναι ελεύθερο ίσως λιγάκι αστείο
θα λέει για τον Madvinegar, που 'ναι άτομο γελίο.
φίλε αν ήσουν Γερμανός θα σε φωνάζαν Χάνς
και τώρα με τις ρίμες θα κάνω εγώ ρελάνς
η φίμη σου ξεθόριασε σαν από ντεκαπάζ
πάρε το κουβαδάκι σου και τράβα σε άλλη πλάζ
νομίζεις το αμάξι σου πως θα με προσπεράσει
πάρε δύο ασπιρίνες και ίσως να σου περάσει
αυτή η χρόνια πάθηση που λέγεται αγκαζία
και εσένα δέρνει πιο πολύ και από τη λαλακία
καλύτερα που αγόρασες το αμάξι χρώμα μπλέ
και στο βυθό της θάλλασσας θα κάνει ντεφιλε
βάλτου και αεροτομή να μοιάζει με ουρά
σαν όλα τα άλλα ψάρια στο βυθό να κολυμπά
όλα τα παραπάνω, ίσως να σε πειράζουν
μα είναι φίλε ειλικρινή, με την αλήθεια μοιάζουν
στημένος στο φανάρι κοιτάζεις σαν ροφός
το πρασινο προσμένεις να φύγεις σαν καπνός
μα το αμάξι που έχεις μέχρι να ξεκινήσει
να δεις που το φανάρι, θα ξανακοκκινήσει
στα έχωσα ρε φίλε και νοιώθω σα χαζός
θυμάμαι αυτο που χρόνια, λέει ο σοφός λαός
για δειξε μου το φίλο σου, ποιός είσαι να σου πω
και αφού εσύ είσαι φίλος μου, φαντάσου τι είμαι εγω!!!

Ranger Σεφέρης