Είναι δεδομένο το πρόβλημα αναξιοπιστίας του κράτους, ότι αποφασίζεις να κάνεις κάτι με δεδομένες συνθήκες που αργότερα ανατρέπονται. Έχει συμβεί πολλές φορές, έχει χτυπήσει από μικρούς ιδιώτες μέχρι και πανίσχυρες πολυεθνικές! Αλλά αυτή τη δύσκολη εποχή, έμεινε και τίποτα ίδιο?
Η απεργία και διαμαρτυρία είναι δικαίωμα στη δημοκρατία, αλλά άλλο πράγμα είναι οι παράνομες πράξεις διαφόρων ομάδων.
Δεν εννοείται 5-10 ταξιτζήδες να κλείνουν το δρόμο για το αεροδρόμιο Ηρακλείου με 1 ταξί (!) και εισαγγελία (και αστυνομία) να κάνουν την πάπια, γιατι περιμένουν πολιτική εντολή! Να βλέπεις καραβάνια τουριστών (από το αεροδρόμιο έως την ΣΕΑΠ) να σέρνουν τις βαλίτσες και τα πιτσιρίκια τους κάτω από ήλιο και 35C, σαν πρόσφυγες από εμπόλεμη περιοχή, για να βγούνε εκτός "αποκλεισμού" να τους πάρουν τα πούλμαν.
Και το χειρότερο για μένα ήταν η απόγνωση, από την καταπόνηση και αβεβαιότητα, στα μάτια απλών ηλικιωμένων Ελληνίδων που ταξίδευαν μόνες τους και μπορεί να ήταν μανάδες ή γιαγιάδες μας ... και δεν καταλαβαίναν ούτε ότι μπορούσαν να ζητήσουν βοήθεια από τους ταξιτζήδες! Δεν υπήρχε και κανείς να τους πληροφορήσει ... ακολουθούσαν όλοι τη πεζοπορεία που άνοιγαν τα πρακτορεία!
Για τον φετινό τουρισμό, όσοι Ευρωπαίοι κλείνουν τελευταία στιγμή "χάθηκαν". Προβληματίζονταν αν θα είναι ασφαλείς, μήπως αποκλεισθουν κάπου από απεργίες, τώρα που θα έπαιξαν κι αυτές οι εικόνες τελείωσε. Δεν φαντάζεστε τι εικόνα έχουν σχηματίσει και οι πιό γνώστες-φίλοι της Ελλάδας από τα ΜΜΕ της χώρας τους, με τις εικόνες από Σύνταγμα, κτλ. Φοβούνται μέχρι και για την ασφάλεια τους, κάτι σαν να είμαστε Τυνησία!
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη CTS03 : 24-07-11 στις 15:05.
|