Προσοχή στα Mπαλάκια σας!

[centaurus]

Ο καρκίνος των όρχεων μπορεί να μην είναι πλέον συνηθισμένος.
Οταν χτυπάει όμως προτιμάει τους νεότερους!

Στα τέλη του 2000, η ζωή χαμογελούσε στον Δημήτρη Κ. Μετά από χρόνια εκπαίδευσης και σκληρής δουλειάς, ο 35χρονος Δημήτρης έγινε συνέταιρος σε ένα μεγάλο δικηγορικό γραφείο της Αθήνας, γεγονός το οποίο γιόρτασε, όπως έπρεπε, με τη γυναίκα του Αμαλία και τον ενός έτους γιο τους.

Λίγο πριν από τις διακοπές των Χριστουγέννων (τις οποίες σκόπευαν να περάσουν αρχικά με τις οικογένειές τους και μετά οι δυο τους στο Πήλιο όπου είχαν γνωριστεί - τα παιδιά θα τα άφηναν στη γιαγιά) ο Δημήτρης ανακάλυψε κάτι που έμελλε να αλλάξει τα σχέδιά τους: «Κάνοντας ντους ανακάλυψα μία μπαλίτσα στο μέγεθος ενός μπιζελιού στο δεξί όρχι», περιγράφει ο Δημήτρης. Αφού έδειξε το «εύρημα» στην Αμαλία, η οποία συμφώνησε ότι επρόκειτο για κάτι καινούργιο, ο Δημήτρης πείστηκε ότι έπρεπε να δει έναν ουρολόγο την επόμενη μέρα.

Οι εξετάσεις αίματος του Δημήτρη έδειξαν θετικές για β-χοριακή γοναδοτροφίνη, ορμόνη που υπάρχει σε εγκυμονούσες γυναίκες και σε άτομα με ορισμένους τύπους καρκίνου, μεταξύ των οποίων και ο καρκίνος των όρχεων. Μετά από ένα ηχόγραμμα στην περιοχή των όρχεων, η διάγνωση ήρθε ως καταδίκη: το «μπιζέλι» ήταν όντως καρκίνος...

Ενα ύπουλο χτύπημα

Παρότι ο καρκίνος των όρχεων αποτελεί μία από τις σπανιότερες μορφές καρκίνου (1% των καρκίνων των ανδρών), είναι ο συχνότερος των νεαρών ηλικιών (15-35 ετών). Η αιτιολογία του καρκίνου αυτού δεν είναι γνωστή, αλλά οι επιστήμονες έχουν πετύχει να εντοπίσουν ορισμένους παράγοντες κινδύνου. Η κρυψορχία, κατάσταση στην οποία οι όρχεις ενός παιδιού βρίσκονται στο εσωτερικό του σώματός του, φαίνεται ότι διπλασιάζει τον κίνδυνο να πάθει αργότερα καρκίνο των όρχεων (η κρυψορχία αντιμετωπίζεται βέβαια). Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι η ανώμαλη ανάπτυξη των όρχεων, κατά την παιδική ηλικία, καθώς και το σύνδρομο Kleinfelter (ασθένεια κατά την οποία οι άνδρες φέρουν δύο Χ κι ένα Υ χρωμόσωμα, αντί του κανονικού ένα Χ κι ένα Υ) αποτελούν αιτίες για την εμφάνιση του καρκίνου των όρχεων.

Μέχρι σήμερα, πάντως, οι στατιστικές δείχνουν ότι ο καρκίνος των όρχεων μπορεί να «χτυπήσει» οποιονδήποτε άνδρα - ανεξάρτητα από τους παράγοντες κινδύνου που διαθέτει. Το θετικό είναι ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων 25 ετών έχει υπάρξει κατακόρυφη άνοδος στα ποσοστά επιβίωσης των ανδρών με καρκίνο των όρχεων. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία των ΗΠΑ, στη δεκαετία του ’70 δεν επιζούσε παρά το 10-20% των ασθενών, ενώ σήμερα επιβιώνει το 95%! Με άλλα λόγια, ο καρκίνος των όρχεων δεν ισοδυναμεί πια με θανατική καταδίκη.

Αμεση Επέμβαση

Ωστόσο, προτού ένας ασθενής αρχίσει να ελπίζει για θεραπεία, ο γιατρός του θα πρέπει να εντοπίσει τον τύπο του καρκίνου. Και, δυστυχώς, υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να γίνει αυτό: να αφαιρεθεί ο όρχις.

Η χειρουργική εκτομή του όρχεως γίνεται μέσω μίας μικρής σχετικά τομής, από την οποία αφαιρείται όχι μόνο ο αδένας αλλά και ο σπερματικός τόνος, η δίοδος που θα χρησιμοποιούσαν τα καρκινικά κύτταρα για να μεταναστεύσουν. (Μπορεί κανείς να φανταστεί τον όρχι με το σπερματικό τόνο σαν ένα κρεμμύδι με το κοτσάνι του…) Το θετικό της παραπάνω διαδικασίας είναι ότι αποφεύγεται η μόλυνση του διπλανού όρχεως, ο οποίος αρκεί για να μπορεί ένας άνδρας να τεκνοποιήσει αλλά και να διατηρήσει τη διάθεσή του για σεξ.

Ο Δημήτρης Κ. υποβλήθηκε σε αυτή την εξέταση τρεις εβδομάδες μετά τη διάγνωσή του και αφού άλλαξε γιατρό. Δεν υπήρχε τίποτε κακό με τον ουρολόγο του, όμως χρειαζόταν ένας χειρουργός με πείρα στην παραπάνω επέμβαση.

Η ορχεοεκτομή ήταν επιτυχής και ο Δημήτρης επέστρεψε σπίτι του έχοντας να συνηθίσει την έλλειψη, η οποία δεν τον πείραξε. «Οταν είμαι ντυμένος, δεν φαίνεται τίποτε. Καμιά φορά, μετά το μπάνιο, είναι εμφανές, όμως δεν με πειράζει. Μου αρέσει η αίσθηση ελεύθερου χώρου, που έχει ο άλλος όρχις», λέει χαρακτηριστικά.

Το επόμενο βήμα του γιατρού του Δημήτρη ήταν να καθορίσει τον τύπο του καρκίνου και το στάδιο. Ο καρκίνος των όρχεων μπορεί να εμπίπτει σε δύο κατηγορίες: να είναι σεμινοματικού ή μη σεμινοματικού τύπου. Ο πρώτος είναι λιγότερο επιθετικός και με μικρότερη τάση μετάστασης, ενώ ο δεύτερος είναι επιθετικότερος κι εντοπίζεται σύντομα στους βουβωνικούς λεμφαδένες και σε άλλους ιστούς του οργανισμού. Το 35-40% των περιπτώσεων καρκίνου των όρχεων εμπίπτουν στην πρώτη κατηγορία, ενώ το υπόλοιπο 60-65% στη δεύτερη.

Προκειμένου να αποφασίσουν για την καλύτερη θεραπευτική αντιμετώπιση, μετά την επέμβαση, οι γιατροί πραγματοποιούν μια σειρά εξετάσεων. Για παράδειγμα, τα επίπεδα χοριακής γοναδοτροφίνης πέφτουν αν με την απομάκρυνση του όρχεως έχουν απομακρυνθεί όλα τα καρκινικά κύτταρα. Στην απόφασή τους οι γιατροί βοηθούνται και από άλλες εξετάσεις - όπως η αξονική τομογραφία. Οταν λάβουν υπόψη όλα τα αποτελέσματα των εξετάσεων, συμπεριλαμβανομένων και των ιστολογικών, οι γιατροί κατηγοριοποιούν τον καρκίνο κάθε ασθενούς.