Χθες το βράδυ, είδα στην τηλεόραση μια νέα προφανώς δαφήμιση (αφού δεν την είχα ξαναδεί) με την Έλλη Κοκκίνου η οποία παροτρύνει τον κόσμο τραγουδώντας (αξιόλογοι στίχοι και ωραία μουσική μπορώ να πω) να μην χρησιμοποιεί συχνά και χωρίς σοβαρό λόγο το αυτοκίνητο με στόχο τη μείωση των ρύπων και την ανάπτυξη ενός οικολογικού περιβάλλοντος. Και σκέφτομαι τώρα. Για να απελευθερώσουν την πετρελαιοκίνηση σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη δεν μπορούν. Για να προσφέρουν παροχές σε διάφορες ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες δεν έχουν λεφτά. Τα λεφτά που θα τους πήρε η Κοκκίνου, και πολύ καλά έκανε που τους άρμεξε, αν τους άρμεξε, πού τα βρήκαν? Έλεος! Δεν υπάρχουν χρήματα μας λένε, ότι ενδιαφέρονται για το περιβάλλον μας λένε, και τίποτα αξιόλογο δεν κάνουν. Προς Θεού ούτε πολιτικά μιλάω και ούτε με τη συμπαθέστατη Έλλη έχω τίποτα. Φανταστείτε όμως πόσα χρήματα έγιναν αέρας για να βγεί στον αέρα (!) η διαφήμιση αυτή, όταν τα ποσά που δαπανήθηκαν θα μπορούσαν να διατεθούν σε άλλους τομείς. Και αν εν τέλει ενδιαφέρονται όλοι αυτοί οι έγχρωμοι (μπλε, πράσινοι, κόκκινοι και λοιποί) για το περιβάλλον, γιατί δεν προχωρούν άμεσα σε αλλαγή του στόλου των αυτοκινήτων, σε καλύτερα κίνητρα αγοράς υβριδικών και σε απελευθέρωση της πετρελαιοκίνησης? Έλεος πια!