Συνοδηγός σε... ντελαπάρισμα!!!

[Lynx]

Συνοδηγός σε… ντελαπάρισμα!!!
Ήθελα το πρώτο θέμα που θα δημοσίευα στο club να είναι κάτι χαρούμενο όπως ποιημαχίες ή κάτι άλλο, αλλά έτσι τα έφερε η τύχη.
Αυτήν την φορά θα σας μεταδώσω μια εμπειρία που έζησα μόλις πριν λίγες ημέρες.
Ακούγεται σαν ψέμα αφού ήταν 1 Απριλίου!!!

Αποφασίσαμε με έναν φίλο να πάμε μία βόλτα πριν με πάει σπίτι μου εκείνο το βράδυ. Το φιλαράκι μου είχε ένα Suzuki Swift του ’97. Στην αρχή δεν ήξερα που θα πηγαίναμε αλλά μετά μου είπε. Μου είπε και το κλασσικό ότι δεν θα αργήσουμε, “10:30 θα είμαι σπίτι μου”, (ξεκινήσαμε 9:30). Πηγαίναμε κάπου όπου ώστε να μην υπάρχει τόσο η παρουσία του πολιτισμού. Πήγαμε προς Δερβενοχώρια από την μεριά της Πάρνηθας. Με το που περάσαμε την Χασιά και ανεβαίναμε στο βουνό άρχισε να μπαίνει στις στροφές, σε άλλες κανονικά και σε άλλες με παραπάνω χιλιόμετρα. Σε κάποιες στροφές τσίμπαγε το χειρόφρενο για να μπαίνει λίγο πιο γρήγορα στις στροφές και να μην του φεύγει με την μούρη. Του έχω εμπιστοσύνη γιατί είναι καλός οδηγός, και ακόμα του έχω. Του είπα 2-3 φορές να γυρίσουμε πίσω, δεν φοβόμουνα αλλά την επόμενη μέρα δούλευα και ήθελα να ξεκουραστώ.

Κάπου πριν τα Δερβενοχώρια, (είχαμε περάσει και μία υδροφόρα που υπάρχει κάπου εκεί, όσοι ξέρουν), σε μία δεξιόστροφη κατηφορική στροφή (περίπου 90 μοίρες), και ενώ είχαμε γύρω στα 70km/h, το κακό παραμόνευε.
Το Swift έκανε να φύγει, τότε, τράβηξε χειρόφρενο και έκοψε ανάποδο τιμόνι, λίγο παραπάνω όμως από όσο έπρεπε. Η μούρη επανήλθε γρήγορα προς την μεριά της και αφού είχε είδη κατεβάσει το χειρόφρενο άρχισε να φεύγει προς την αντίθετη μεριά όπου βρισκόταν και το χαντάκι βάθους περίπου 50εκ και πλάτους περίπου 1μ. Ξαναέκοψε το τιμόνι για να το ισιώσει αλλά ήταν ήδη αργά. Το μόνο που καταφέραμε ήταν να ισιώσει το αμάξι και οι δυο αριστεροί τροχοί να αγγίξουν την άκρη του χαντακιού και να μας τραβήξουν μέσα. Το αμάξι έκανε να βγει προς τα έξω αλλά ο πίσω αριστερός τροχός ξαναγλύστρησε πίσω στο χαντάκι, και ο οδηγός ξανα ίσιωσε το αμάξι μέσα στο χαντάκι και προσπάθησε να το βγάλει από αυτό πιο ομαλά. Το αυτοκίνητο άρχισε να βγαίνει από το χαντάκι και αφού ο μπροστινό αριστερός τροχός πάτησε στην άσφαλτο, το αριστερό μαρσπιέ βρήκε στην γωνία που σχηματίζει το οδόστρωμα με το χαντάκι. Το αποτέλεσμα ήταν να αναποδογυρίσει το όχημα. Μας πέταξε και έσκασε στον δρόμο ανάποδα, δηλαδή με τον ουρανό, προς την μεριά του συνοδηγού, δηλαδή την δικιά μου!!! (Photo1,2,3).

Ήθελα να βγω γρήγορα αλλά φορούσα την ΖΩΝΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ. Αφού την έβγαλα βγήκα από το παράθυρό μου, που είχε μείνει σχεδόν το 1/3 του κανονικού!!! Το ίδιο έκανε και το φιλαράκι μου, μόνο που το παράθυρό του, δεν είχε συμπιεστεί! (Photo 4). Αφού βεβαιωθήκαμε ότι ήμασταν καλά, παρά μόνο κάτι γρατσουνιές στο αριστερό χέρι και οι δύο και εγώ ένα καρούμπαλο, πήραμε τηλέφωνο τον πατέρα του, και μετά την οδική βοήθεια. Όσο κοίταγα το αυτοκίνητο σκεφτόμουν ότι γλιτώσαμε από του Χάρου τα δόντια. Ακόμα το ίδιο σκέφτομαι όταν κοιτάω τις φωτογραφίες. Το ίδιο μπορεί να σκέφτεστε και εσείς βλέποντας τες. Αν δεν φορούσαμε την ΖΩΝΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, μπορεί να μην έγραφα αυτό το άρθρο τώρα. Όσους οδηγούς έβλεπα που σταματάγανε για βοήθεια, του έλεγα να φοράνε την ζώνη. Το ίδιο θα πω και σε σας. Να ευχαριστούμε τον Θεό για την κάθε μέρα που ζούμε, και να φοράμε ΠΑΝΤΑ την ζώνη ασφαλείας. Τα λάθη κάποια στιγμή πληρώνονται!!! Δόξα το θεό, κάποιες φορές υπάρχει και η συγχώρεση!!! Προς γνώση και συμμόρφωση σε όλους!!