Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από madvinegar
Εγώ παίζω της ποίησης την όμορφη λατέρνα
και έχω εσας για μαιμού να φέρνει κάνα κέρμα.
Σαν ενας Μετρ την ποίησης μαζί σας δεν θα παίξω
μα σαν τα άτακτα παιδιά εγώ θα σας τις βρέξω.
Θα εχω αντί για βέργα μου την λυγερή μου ρίμα
και στο δικό σας το λαιμό θα ρίξω εγώ το κρίμα.
Μην μπλέκετε με γίγαντες μπορεί να σας πατήσουν
ή να σας πνίξουν μονομιάς το σάλιο τους αν φτύσουν.
Μη μπλέκετε με χείμαρους να μη σας παρασύρουν
και δέσουν το σαρκίο σας σε άτι και το σύρουν...
Αυτα τα λόγια τα σοφά με τέρψη να ακούσετε
και με sampoo της λογικής τη σκέψη σας να λούσετε.
Το ξυπνητήρι θα 'μαι εγώ για να ξελαμπικάρετε
όταν στον ύπνο βλέπετε εμένα πως κοντράρετε...
Mad P.K. (Poetry King)
|
Οκ, καλό είναι το τελευταιο ποίημα σου. Καλή προσπάθεια αλλα η διαφορά μας σε στιχουργικό επίπεδο και πλέξιμο ρίμας (σε σχεση δλδ με το παραπάνω κομμάτι μου) νομίζω ειναι χαοτική...
Μπορουν να το επιβεβαιώσουν και τα παιδιά που τα διαβάζουν.
Επειδή αυτό μπορεί να συνεχιστει επ' αόριστον (και συνεχως να αποδεικνύω περιτρανα αλλά άσκοπα την ανωτερότητα μου) θα σχοληθώ μαζί σας μονο αν κάπως με πλησιάσετε (δλδ ουτε σε 100 χρόνια...
).
Όσο για τον κύριο με τον πράσινο μπερε, μονο αυτος αξίζει ένα βαθρο δίπλα μου και πρόσεχε καλά γιατι απ'ότι μαθαίνω σου ετοιμάζει ποιητικό μαστίγωμα...