ΠΟΙΗΜΑ-ΧΙΕΣ

[spyros_45]

Ακούστε με ωρές παιδιά
Του club μας παλικάρια
Απόψε μου ζαλίσατε
Τα τρία μου π@......α

Το ξέρω ρε συ Ranger
Γενναίο παλικάρι
Ότι μ αυτούς τους στίχους μου
Κρανίο τα χεις πάρει

Σαν σέσκουλο εφύτρωσα
Εκεί που δεν με σπείραν
Βάλτο καλά μες το μυαλό
Ποτέ μου δεν με δείραν

Ο Κωνσταντίνος ο μικρός
Έκανε ανανδρία
Και συ μωρέ του έστησες
Μία πολιορκία?

Τον Όμηρο επιστράτευσες
Για να τον κάνεις άκρη
Βρε πως και δεν του κάρφωσες
Τη μαχαιριά στην πλάτη?

Δεν ήθελε τέτοια οργή
Ξέρω βρε τι σου λέω
Κοίταξε λίγο πιο ψηλά
Να βρείς τρόπο ωραίο

Με τέσσερις λεξούλες μου
Να τις χωρίζει κόμμα
Το νόημα το έπιασε
Και πήρε άλλο χρώμα

Δεν είναι έτσι φίλοι μου
Μία ποιημαχία
Κρατήστε τις εμπνεύσεις σας
Και κάντε συμμαχία

Όχι δεν μπαίνω εγώ μπροστά
Δεν έχω χρόνο τόσο
Για ένα ποίημα σωστό
Πληρώνω όσο και όσο

Είναι μεγάλη υπόθεση
Να έχεις τη σοφία
Ότι ο νους σου θα σκεφτεί
Να γράφεις μεγαλεία

Κάποιοι από εσάς παιδιά
Ψυχικά έχετε πλούτη
Μα μην το καταντήσετε
Όπως το tutti frutti

Με τσαμπουκά το άρχισα
Σωστά το τερματίζω
Ετούτο το σοφό ρητό
Σας το ξαναθυμίζω

Όσα δεν φτάνει η αλεπού
Τα κάνει κρεμαστάρια
Γι αυτό και μεις εμπλέξαμε
Όλων μας τα π@......α!