Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από akis308";p="49485
Κυριάκο ακολούθα...
Ωρέ κουζουλαθήκατε; Μην πιάνετε τιμόνι,
Γιατί θ'ανέβει η γριά και κει θα φύγετ΄ολοι.
Ήντα κι'αν είναι άσχημη; ήντα κ'αν κοπανάει;
Μόλις αρχίσουν οι πιστονιές θα τρέμουν όλοι οι κώλοι
και απ'του μπουριού τις μπαλοθιές πως θα γλυτώσετ'όλοι;
Θα σκέφτεστε τσι έγινε; πως νίκησε το χρέπι;
και στη στροφή και στα πολλά θα θέλετε το κυάλι
για να θωρείται της γριάς ,το άτακτο το κώλι...
|
Ένα γρήγορο για τον φίλο μας το ¶κη, σε Κρητικό ύφος.
Το Κρητικό μαχαίρι μου δεν θα το ακονίσω, μα την καυτή την πένα μου θα χρησιμοποιήσω.
Οι μπαλωθιές εμένανε να ξέρεις δεν τρομάζουν, στο άκουσμα μου οι κρητικοί τις βράκες τους αλλάζουν.
Όσο για τον Κυριάκο μας, νόμιζα ήταν Χιώτης, που ζούσε μες σε όνειρο σαν άλλος Δον Κιχώτης.
Πότε το αποφάσισε να κάνει συμμαχία, και στους ποπούς των Κρητικών να πράξει την λειχία?
(Την τελευταία φράση μου να εξηγήσω σΆ όλους: Κοινώς ο φιλαράκος μας τους έγλυψε τους κώλους).
Τι κι αν λεβέντες είσαστε από τον Ψηλορείτη, αν τον Κυριάκο θέλετε, ντροπιάζετε την Κρήτη.
Δύο κουβέντες θα σας πω. Η πρώτη για τον ¶κη: Στο στίχο θες δουλειά πολύ, καλό μου φιλαράκι.
Πρόσεχε το συνδιασμό Χιώτης και πισωγλέντης. Είναι της φόλας αρχηγός. Της κουτουλιάς αφέντης.
Η δεύτερη κουβέντα μου πηγαίνει στον Κυριάκο, που να τεστάρει ήθελε τον Κρητικό τον ντάκο.
Το γέρικο αμάξι σου στην μάντρα άντε συρΆ το, ρίξε από πάνω τσίπουρο και πέτα κι ένα σπίρτο.
Mad / Λουντ