ΠΟΙΗΜΑ-ΧΙΕΣ

[madvinegar]

Όταν σε πρωτογνώρισα σε είδα ενθουσιώδη, μα δυστυχώς δεν ήξερες ούτε τα ουσιώδη.
Θυμάμαι που σου έδειχνα την ασφαλειοθήκη, και νόμιζες πως είν’ παπάς και είχες πάθει φρίκη.
Πείσμα όμως το έβαλες κι άρχισες να μαθαίνεις, με υπομονή ξεκίνησες στο νόημα να μπαίνεις.
Με ‘μένα κι άλλους δύο-τρεις που είχες για δασκάλους, ξεκόλλησες απ’ το μυαλό της πλάνης σου τους κάλους.
Μα δυστυχώς Βαγγέλη μου επάνω σου το πήρες, θαρρείς πως όλους τους κερνάς τσάι αντί για μπύρες.
Στη θέση σου ήρθε λοιπόν η ώρα να σε βάλω. Τον δάσκαλο σου να ακούς να μη σε αποβάλλω!
Τα Underground στέκια τα βλέπεις στο PC σου. Τρέμεις να πας από κοντά μη σπάσει στο σασί σου.
Τ’ αμάξι το κινείς μονάχα για τα ψώνια σου, κι αν σε ζορίσουν κρύβεσαι κάτω απ’ τα σεντόνια σου.
Στον ύπνο σου τις βλέπεις τις κόντρες κι ηδονίζεσαι. Εσύ δεν κάνεις κόντρα ούτε όταν ξυρίζεσαι!
Μονάχα όταν παρκάρεις χειρόφρενο τραβάς. Φίλε μου παραδέξου το. Είσαι ένας χαλβάς...
Παρ’ όλ’ αυτά σε συμπαθώ και φίλο μου σε νιώθω. Θα σου προτείνω επάγγελμα για τον κρυφό σου πόθο.
Βρες μία βούρτσα λυγερή και δυο χοντρά σφουγγάρια, πάρε νερό με τον κουβά και τρέχα στα φανάρια.
Ζάντες, καθρέφτες και μπαρμπρίζ καλά να καθαρίζεις, και πίστεψε με φίλε μου, μέχρι εκεί αξίζεις...
Και όσο για την κόντρα που όλο προκαλείς, εγώ σε περιμένω και είμαι μερακλής.
Θα πάμε όμως σε στροφές να δούμε αν σε παίρνει, και πόσο η κορόλλα σου θα μπαίνει και θα γέρνει.
Και εκεί να δεις που της GroupN θα θες το καζανάκι, για να μπορείς το τσάι σου να πιεις με καλαμάκι...

Madvinegar / Λουντέμης