Εμείς απλά με τον Αντρεα πετυχαμε μια παλιά celica κοκκινη και κάναμε ανάβαση Δομοκού. Τον τσιγκλισα εγω, στην αρχη χωθηκε, κόντεψα να πεσω επανω του 1-2 φορές αλλα μετα παραμερησε. Μετα χωθηκε ο Αντρεας, εφαγα ενα λιφτ στη μουρη απροειδοποιητα την ωρα που με προσπερνουσε και μετα ακολουθησα και εγω.
Πηγαμε τάπα μέχρι επανω αλλα μετα ενεργοποιηθηκε και σε εμενα ο ζωντανος κόφτης και κόψαμε. Ηταν πάντως ΤΕΛΕΙΑ. Ο δρομος καλος και δεν σε φόβιζε και έμπαινες με τα όλα στις στροφες.
Μετα χαλαρωσαμε παρα πολυ σε σημειο να ξαναερθει το celica πισω μας. Παρότι ήμασταν με πολυ μικρη ταχυτητα, ο τυπος δεν προσπερνουσε!
Υ.Γ.1:Πάνο, σε ενα βιντεακι σου που περνάς τα διόδια, φαινεται αυτο το celica μπροστά σου!
Υ.Γ.2: Αντρέα πήρα εκδικηση για το lift οταν σας πέταξα 3 απανωτους υπερκυβισμενους κοφτες στη μάπα στον γυρισμό...