ΠΟΙΗΜΑ-ΧΙΕΣ

[Stetas]

Συνέχεια της επιτυχημένης ποιητικής συλλογής
.......Φρουροί της Αχαίας και Πατράδεισος.......

Συνέχεια θα δώσω στη δικιά σου συλλογή
κι ας λέτε πως το ταλέντο μου δεν κάνει ούτε φλουρί
Μερίδιο απ'τις πωλήσεις να μου αναλογίσεις
γιατί θα αυξηθούν,μη πας να τις ξαφρίσεις.
Λογάκια λίγα και σοφά θέλω για μας να γράψω
που σίγουρα θα ευθρανθείς όταν στα ακροάσω

Η αλήθεια είναι ψυχρή, με δέος τη θορρώ
εκ μέρους του παραρτήματος πιστεύω πως μιλώ
Στην Πάτρα φίλε Ranger ήρθες περιπλανόμενος
Corolla είχες μικρό,..... τηλεκατευθυνόμενο
Οργάνωσες με κέφι, κουράγιο και δουλειά
ομάδα δυνατή μ'αμάξια σβέλτα και κουκλιά

Corollapatra ο ένας ο πρώτος ο Φρουρός
τ'αμάξι του φυλάει σαν να'τανε σκοπός
Αrtist ονομάστηκε γιατί είναι καλλιτέχνης,
φωτο τραβά συνέχεια, μέγας σκηνοθέτης
Διπλα σου ολημερίς τον έχεις σαν αντάπτορα
Junior θαρρεί πως θα τον κάνεις Μοντεράτορα
Με κέφι επωμίστηκε περρίσιες τις ευθύνες
σα να μην έφταναν αυτές και τις δικές σου γκρίνιες.

Janakas o άλλος, ο δεύτερος Φρουρός
σπουδάζετε μαζί, πάει για γιατρός
Πούλησε το σπίτι και πήρε μια 11άρα
την έκανε κουκλί εγώ τη λέω ......νάρα
Είναι σε μένα κολλητός κι έχουμε ίδιο αμάξι
μαζί κυκλοφοράμε σας έχουμε τρομάξει

Τρίτο και καλυτερο δε βάζω τον εαυτό μου
γιατί TS μοτέρ δεν έχω στο καπό μου.
Μα αν θέλεις φίλε Ranger να πάρεις και τις ζάντες
πρέπει να μάθεις να οδηγείς, να στρίβεις με τις πάντες.
Ισως να στις χαρίσω για ένα μπουκάλι νέφτι
Αλήθεια σου το λέω, μα τον άγιο ψεύτη.

Ολους εμάς λοιπόν μας κάλεσες σε μάζωξη,
είχες πολλά να πείς, σπουδαία η συνάντηση,
μας δίδαξες,μας έμαθες κερνώντας Lipton Ice
και όνομα στο παράρτημα έδωσες Patradise

Μια παρεά γίναμε, ομάδα δυνατή,
κι αλοίμονο σ'αυτόν που θ'αντισταθεί
ομόφωνα πιστεύω ένας είναι ο σκοπός
του παραρτήματος να είσαι πάντα ο αρχηγός!!

..................................by ΣΤΕΛΙΟΣ
(Clopyright, που λέει κι ο Ranger )

[corollapatra]

Αρχική Δημοσίευση από spyros_45";p="57406

Αντρέα με αυτό το αβατάρ είμαι ένα βήμα πριν το έμφραγμα. Τι είναι αυτό ρε παληκάρι μου?!

Η καρδιά μου είναι... Είδες πως χτυπάει για τον Βαγγέλη;;;

[diafanh-psyxh]

να τα να τα .....

[corollapatra]

Αρχική Δημοσίευση από ΣΤΕΛΙΟΣ";p="57410

Συνέχεια της επιτυχημένης ποιητικής συλλογής
.......Φρουροί της Αχαίας και Πατράδεισος [...]

Είδατε η Πάτρα; Υψηλότατο πνευματικό και καλλιτεχνικό επίπεδο...

[Stetas]

Τέτοια να μου λέτε και θα μείνουν πολύ πίσω κάποιοι
μικρόποιηματζήδες....

[Janakas]

Βλέπω πως χριστήκαμε φρουροί της Αχαΐας,
μπαίνω κι εγώ λοιπόν στο topic ποιμαχίας

Πρίν φρουρός γενώ μέσα στην πόλη Πάτρα,
παντού με πόρτες έμπαινα, εγώ και η 30*.
Το λάστιχο πετάει λινά, πλέον σε κάθε πάντα,
φλικάρω πάλι όμως και μπαίνω με τη ζάντα.
Στην Πάτρα αν την έφερνα, απ' την παρανομία,
θα είχα τζάμπα πάρκινγκ, μεσ' στην αστυνομία.

Μα δυστυχώς μεγάλωσα και γέρασε κι αυτή,
στό σπίτι μου όμως βρίσκεται έξω στην εξοχή.
Την βλέπω όμως που και που, κι έτσι it doesn't matter,
διότι ανακατεύεται το λάδι μες στο carter.

Όσοι δεν με πιστεύετε, μην παρεξήγηθούμε,
στην πίστα στα Βραχναίικα θα αναμετρηθούμε.
Ο Ranger θα κάνει conne για προπονήσεις,
και όλοι θα γα..... στις πλαγιολισθήσεις.
Θα κάνουμε κι αγώνα, μια μέρα ανάμεσα μας,
και τα άλλα club θα πίνουνε, τσάι στο όνομά μας.

Ανοίγει όμως η πίστα κάποτε και γι αμάξια,
με τον Αντρέα μπείτε και δώστε τσίτα γκάζια.
Ζορίστε το, ψαχτείτε, για έναν γύρο τέλειο,
ξεχάσατε μονάχα, έρχομαι με τον Στέλιο.

*KE-30

[Stetas]

Το παράρτημα Πάτρας ξαναμπαίνει δυναμικά στο προσκήνιο... uthere
Μπράβο ρε Γιαννάκη το κάναμε Τριλογία...

[ranger]

-------------- Καζίνο ----------------


Μικρό σαν ήμουνα παιδί, διάβαζα παραμύθια
για ιππότες, δράκους, ξωτικά, τα πίστευα στ' αλήθεια.
Διάβαζα για το Λάνσελον και άλλα τέτοια αράδα
και πως τα δώρα ο Άγιος Billlll, φέρνει απ΄την καμινάδα.
Μα τώρα που μεγάλωσα και το μυαλό μου κόβει
δε βλέπω τρόπο η τύχη μου, να αρχίζει να προκόβει.
Μονάχα ένα κατάλαβα, πως αν θέλω να ζήσω
την τύχη μου σαν γκόμενα, πρέπει να κυνηγήσω.
Και να που η μοίρα με έφερε στην Πάτρα για να μείνω
και ουϊσκάκια on the rocks, σε κωλομπάρ να πίνω.
Μπλέχτηκα στον υπόκοσμο και με παιδιά αλάνια
που αϋπνίες έχουνε, τα βράδια σαν την Πάνια.
Με πόκερ, ζαρια και χαρτία, σκοτώνουμε την ώρα
και με τα κέρδη παίρνουμε, για τα αμάξια δώρα.
Μα με τα φράγκα που έβγαλα, το αμάξι δεν το στήνω
στου Ρίου αποφάσισα να παίξω το καζίνο.

Σαν πέρασα την είσοδο με τόλμη και με θάρρος
το νού μου δε τον σκότιζε, φίλε κάνενα βάρος.
Στην τσέπη μου τρείς τράπουλες, φτιαγμένες κουβαλούσα
μαγνήτες, κόλπα διάφορα, θα χρησιμοποιούσα.
Το είχα πάρει απόφαση κι ήθελα να πλουτίσω
και την Corolla τούμπανο, εγώ να καταστήσω.
Στον κουλοχέρι έβγαλα, τα φράγκα για τις ζάντες
για να 'ναι το προφίλ μικρό, να μπαίνω με τις πάντες,
μα αμέσως το καταλαβα, πως τα χοντρά λεφτά
δεν τα έχει ο κουλοχέρης, θα τα βρώ στο μπακαρά.

Σαν τον Μάρμελ ο γκρουπιέρης, ήταν λίγο κυριλέ
έμοιαζαν και στο κεφάλι, ήτανε καμπριολέ.
Και σαν κάθησα να παίξω, είδα αμέσως με χαρά
πως καθρέφτιζε η καραφλά και φαινόταν τα χαρτία.
Αν δε το 'χαν καταλάβει, θα την τίναζα την μπάνγκα
όμως κέρδισα μονάχα, τα λεφτά για τα kayaba.
Κι αφού άλλαξε ο γκρουπιέρης, άλλαξα και εγώ παιχνίδι
και παράγγειλα Martini, με ελιά και κουνουπίδι.

Στα ηχεία ακουγόταν, τα τραγούδια του Joe Cokker
και αποφάσισα να πάω στο τραπέζι με το πόκερ.
Και αφού τράβαγα τους άσσους, σαν του Ninja τ' αστεράκι
φράγκα μάζεψα να βάλω, του TS το μοτεράκι.

Τώρα θέλω τα λεφτά, για να βάλω bodykit
και ηχεία να βαράνε, νύχτα μέρα με τα bit.
Μια στιγμή να το σκεφτώ κι έκλεισα τα μάτια φέτα
μα όταν τα ανοιξα και πάλι, βρέθηκα μπρός τη ρουλέτα.
Ότι είχα και δεν είχα, πόνταρα στο δωδεκάρι
γιατί τέτοια εχω Corolla, και το λέω με καμάρι
και όπως γύρναγε η μπίλια, στης ρουλέτας τα αυλάκια
έβγαλα κρυφά απ' την τσέπη, δυο τρία μαγνητάκια.
Και ενώ πήγαινε να κάτσει, ή στο ένα ή στο εφτά
ξάφνου κάνει ενα σάλτο, και κερδίζω τα λεφτά!!!

Έφυγα και απ΄τη ρουλέτα, πρίν με πάρουνε χαμπάρι
και τρυγύρω περπατούσα, όλο ύφος και καμάρι.
Αποφάσισα να πάω, στο τραπέζι του black jack
και όπως έκατσα η καρέκλα, έτρυξε με ήχο τσάκ.
Πήρα τα χαρτία στο χέρι, μα δεν έφταναν για νίκη
δεν με πείραξε καθόλου, είχα άλλα στο μανίκι!!!

Άφησα για τελευταίο, αυτό που παίζαμε μικροί
και που κόκκαλα το λένε τα "παιδιά" στη φυλακή.
Πάνω σε χοντρές κουβέρτες, νύχτες παίζαμε μπαρμπούτι
και όποιος κέρδιζε, γυναίκα πλήρωνε για μπαλαμούτι.
Πριν τα ζάρια να πετάξω, ρίχνω βλέμα δεξίά
και περνούσε μια κοπέλα, που ήταν ίδια με Θεά.
Μηπώς ήταν η Νατάσα, μήπως ήταν η Νεφέλη;
ήταν όμορφη σαν ψέμα, ήτανε γλυκία σαν μέλι.
Σάστισα μόλις την είδα, και μου φύγανε τα ζάρια
και τα χέρια μου να τρέμουν, άρχισαν λες και ήταν ψάρια.
Φύγανε και απ' τα μανίκια, δύο βαλέδες και ένα οχτώ
ενας ρήγας, δύο μαγνήτες και το δέκα το καλό...

Την ασφάλεια καλέσαν, και μ' αρπάξαν με τη μια
και κατάλαβα το τέλος, που θα είχε η ιστορία.
Σαν με πιάσαν με γυρίσανε, ανάποδα οι μπάτσοι
μου 'φυγαν κι απ' τα μανίκια, δύο φύλλα μάλλλον άσσοι.
Πήραν όλα μου τα κέρδη, με το θέλω και το έτσι
και μ' αλοίψανε με πίσσα και φτερά από κοτέτσι...


Τώρα ζάρια πια δεν πιάνω, ούτε τράπουλα αγγίζω
δεν υπάρχει φώς στο τούνελ, ούτε τίποτα να ελπίζω.
Οι γυναίκες τη ζωή μου, συνεχώς θα καταστρέφουν
σα μπαλάκι στην καρδία μου, θα με αφήνουν, θα επιστρέφουν.
Δε λυπάμαι που πληρώνω, τώρα πρόστιμο χαράτσι
μα που εκείνη η κοπέλα, τελικά δεν μου 'χε κάτσει!!!

[madvinegar]

Αφιερωμένο στο φίλο μου το Δημήτρη και γενικά σε όσους έχουν πρόβλημα με τριγμούς στην Ε12 τους...


Jims o σφουγγαράκης

Στο Σαλόνικα ήταν όλα ήσυχα μα και ωραία.
Στο Λευκό τον Πύργο όλοι πίνανε καφέ παρέα.
Ηρεμία και γαλήνη, τίποτα δεν ακουγόταν
και το κύμα στο λιμάνι διακριτικά παλλόταν.

Κάθε λίγο και λιγάκι όμως κάτι ενοχλούσε
και στα ώτα των ανθρώπων φασαρία προκαλούσε.
Κάτι πάντα ακουγόταν σαν τριξίματα σανίδας,
σαν το κλείσιμο μιας πόρτας και το κλ@σιμο μιας γίδας.

Όλη αυτή η φασαρία είχε πλέον ξεκινήσει
από τότε που ο Jimάρας την κορόλλα είχε αποκτήσει.
Ενώ όλα ήταν ωραία, μες τους 2 πρώτους μήνες
άρχισαν όλα να τρίζουν και κακάριζαν σα χήνες.
Πήγαινε σε χάλια δρόμους κι είχε ανάρτηση σκληρή
Την κακόμοιρη κορόλλα είχε κάνει σα τυρί.
Έτριζε όλο το ταμπλώ, το τιμόνι, τα καθίσματα,
τα πατάκια, το καπώ κι όλα του CD τα βύσματα.
Μπρος και πίσω απ’ την κονσόλα άκουγε ένα τακ τακ
και τα νεύρα του τσατάλια είχαν πάθει πατατράκ.
Στο χειρόφρενο η μανέλα έκανε ένα κριτς κρατς
και ο Jims για να ξεσπάσει μες σε ρίνγκ έπαιζε κατς!

Κάτι έπρεπε να κάνει, άλλο αυτό δεν παλευόταν.
Έβαλε φιλτροχωάνη, με τον ήχο πωρωνόταν.
Αλλά αυτό δεν επαρκούσε, πάλι κάτι ακουγόταν
και υπομονή δεν είχε. Λύση άλλη θα σκεφτόταν.

Πήγε και στην αγορά, πήρε τόνους τα CD
τα ηχεία να τσιτώνει και να τόνε λέν’ ντιντή.
Μήπως και η μουσική τα τριξίματα καλύψει,
Έπρεπε όμως δυστυχώς κι άλλο το μυαλό να στύψει.

Δυο μερόνυχτα σκεφτόταν και στου πυρετού τη ζάλη
κάτι ήρθε στο μυαλό του. Πήρε απόφαση μεγάλη.
Μάζεψε τα πράγματα του για την Κάλυμνω να πάει
για να γίνει σφουγγαράς. Στην κορόλλα είπε bye.
Πήρε τον εξοπλισμό. Μάσκες, πέδιλα, μαγιώ.
Κι οι γυναίκες ‘θέλαν όλες να τους κάνει ένα γιο.
Ο σκοπός του ταξιδιού του ήταν για να βρει σφουγγάρια
μαλακά μα και αφράτα ‘κει που κολυμπούν τα ψάρια.
Να τα βάλει στις ενώσεις κι όπου τρίζουν τα λοστάρια
μπας και πάψει η φασαρία που του πρήζει τα π@π@ρι@.

Έκατσε 3 εβδομάδες στις Καλύμνου τα νερά
Μάζεψε πολλά σφουγγάρια. Δυό βαρέλια χαλαρά.
Γύρισε στο σπιτικό του. Του ‘χαν στρώσει και χαλιά
Μα εκείνος τον ποπό του έστρωσε για τη δουλειά.
Ξήλωσε όλη την κορόλλα, από μέσα προς τα έξω.
Σοβαρά σας τα μιλάω. Δεν τα λέω για να παίξω.
Έβγαλε ταμπλώ, οθόνες, το τασάκι και τη θήκη,
στα καθίσματα τις πλάτες και τον είχε πιάσει φρίκη.
Ξήλωσε ταπετσαρίες σ’ οροφή και πορτμπαγκάζ
Κι έμοιαζε το κορολλάκι σα σαξόφωνο της τζαζ.
Σκέτο μέταλλο και ρόδες ό,τι είχε απομείνει
κι ο Jimάρας με σφουγγάρια άρχισε όλο να το ντύνει.
Σφουγγαράκια και σφουγγάρια, σπόγγοι έμπαιναν παντού
Και λαχάνιαζε ο Δημήτρης όπως και ο Scoupidou.
Δέκα ώρες πιο μετά τα σφουγγάρια είχαν μπει
ντύθηκε και το αμάξι μέχρι και το last κουμπί.

Δοκιμές πήγε να κάνει για να δει αν ‘πιάσαν τόπο
οι προσπάθειες οι δόλιες που έκανε αυτό το κόπο.
Διάλεξε διαδρομή σε λακούβες και στενά
Κι από το πολύ τον γδούπο του ‘γινε ο κώλος ΝΑ!
Με κατσίκια και τραγιά κόντρες έκανε παρέα
Πάνω-κάτω στα βουνά που ‘χε και ωραία θέα.
Αποτέλεσμα καλό, δεν ακούστηκε ούτε κιχ
κι η κορόλλα για τον Τζίμη είχε γίνει πια φετιχ!

Ένα μόνο μένει τώρα στάδιο για δοκιμή
που για να το κάνει θέλει αντρισμό μα και πυγμή.
Αν τα στήσει με τον Νίκο (2579) και την κόντρα τηνε χάσει.
πρέπει να το βάψει μπλε, και στη θάλασσα να φτάσει.
Να κατέβει στο λιμάνι, στο CD να βάλει play
και με φόρα να βουτήξει για να δει αν επιπλέει!
Με σφουγγάρια που ‘χει τόσα δεν το βλέπω να βουλιάζει.
Ας του βάλει και προπέλες σε νησιά να πάει ν’ αράζει!

The end
Mad P.K. (Poetry King)

[wastegate]

για αλλη μια φορα respect στον μεγιστο ποιητη τον αρχηγο της ποιησης!!