Έχουν τα αυτοκίνητα ψυχή;
Τo Ερώτημα είναι ουσιαστικό και όχι μόνον από την Θεολογική πλευρά.
Η θεωρία μου είναι απλή.
Το αυτοκίνητο είναι μια ανώτερη, ιδιαίτερα πολύπλοκη μορφή οργάνωσης της ύλης.
Τόσο πολύπλοκη, που δεν αποτελείται μόνο από το σύνολο των τμημάτων της.
Έχει κάτι παραπάνω.
Αυτό το παραπάνω το ονομάζουμε ΨΥΧΗ.
Ακολουθώ στην σκέψη μου αυτή, πολλούς Σοφότερους από εμένα, οι οποίοι αποφασίζουν τι έχει και τι δεν έχει ψυχή με βάση την πολυπλοκότητα τους. Έτσι οι απλές μορφές ζωής (φυτά, κατώτερα ζώα κλπ) για πολλούς περιώνυμους θεολόγους δεν εδικαιούντο ψυχής. Μεγάλες αντιδικίες υπήρχαν ακόμη για το αν ζώα πιο έξυπνα (Γάτες – Σκυλιά) θα έμπαιναν στο Club των Έμψυχων.
Με τα ίδια κριτήρια κι εγώ συγκαταλέγω τα αυτοκίνητα στα Έμψυχα Όντα.
Θα μου πείτε…. …..
«Ένα σωρό από παλιοσίδερα??»
Σύμφωνοι, όλα τα αυτοκίνητα θα γίνουν κάποτε σωροί από ΣΚΡΑΠ……όπως κι εμείς, σωροί από κόκαλα… Αυτό όταν πεθάνουν…..
Αλλά όσο είναι ζωντανά, κινούνται και αντιδρούν, σύμφωνα με τους περισσότερους ορισμούς, είναι έμψυχα. «Κι από πού παίρνουν ψυχή?», (ρωτάει κάποιος σκωπτικός)
Μα από όπου την πήραμε κι εμείς….από τον Δημιουργό τους…..
ΚατΆ εικόνα και ομοίωση πλάθονται κι αυτά. Υπάρχουν αυτοκίνητα Έξυπνα, Κουτά, Κομψά, Σοβαροφανή, Χαριτωμένα, Ευέλικτα, Δύστροπα...κάθε μάρκα και μια φυλή...κάθε μοντέλο και μια προσωπικότητα…και κάθε μεμονωμένο του ίδιου τύπου, πάλι με απόχρωση ιδιαιτερότητας.
Εκεί μπαίνει και η ψυχή, του εκτελεστή, του εργάτη, (σκεφθείτε το ίδιο όχημα φτιαγμένο από Ιάπωνες ή από Ιταλούς)
Με τον καιρό, πέρα από την προσωπικότητα του δημιουργού του και του κατασκευαστή, ένα αμάξι καθρεφτίζει και την μορφή του οδηγού του -όπως τα παντρεμένα ζευγάρια, που όσο γερνάνε μοιάζουνε (και στο πρόσωπο)- έτσι και τα αυτοκίνητα, αλλιώτικο το mini που οδηγεί η ευαίσθητη δεσποινίς, κι άλλο του βαρύμαγκα. Ιδίως μετά από μερικά χρόνια.
Θα έλεγε ένας θαλασσινός : « μήπως και τα πλεούμενα δεν έχουν ψυχή? »
Δεν αμφιβάλλω ότι έχουν από την πιο ταπεινή βαρκούλα, μέχρι το θωρηκτό και το Υπερωκεάνιο.
Αλλά και ο υπολογιστής μας έχει ψυχή, το έγραψε ο Umberto Eco, .. «
η μηχανή αυτή έχει ψυχή δεν είναι απαθής ».
Αν λοιπόν υπάρχει ψυχή (γενικώς – γιατί μερικοί την αρνούνται και σε εμάς) πρέπει να είναι Μεταδοτική.
Όπως ο Θεός την εμφύσησε στον άνθρωπο έτσι και αυτός την χαρίζει στα δημιουργήματα του, μια Φούγκα του J.S.Bach έχει σίγουρα την ψυχή του Δημιουργού της.
Το ίδιο μια μοτοσυκλέτα όπως έγραψε το 1975 σε ένα εκπληκτικό βιβλίο του ο Robert M. Prizing
(Το Zen & η Τέχνη της συντήρησης Μοτοσυκλέτας).
Για τους μελετητές του Βουδισμού για το ZEN δεν υπάρχει πρόβλημα. Ο Βούδας είναι παντού ακόμη και μέσα στον κινητήρα.
Όταν το μοτέρ τραγουδάει, σωστά ρυθμισμένο, ο κόσμος λειτουργεί εύρυθμα, η αρμονία ισχύει.
(Αρρωσταίνω όταν ακούω αρρύθμιστη μηχανή)
ΦΑΕΘΩΝ
πηγη http://www.phaetonmuseum.gr/index.php