Καλησπέρα.
Νομίζω ότι γενικώς γίνεται ρηχή ανάλυση του θέματος "καύση λιπαντικού. Όσα διαβάζω και ακούω έχουν να κάνουν με το πόσο λιγότερο λιπαντικό δείχνει η βέργα λαδιού και πόσο χοντρό λιπαντικό να βάλω για να μην το καίει.
Εκτός της καύσης λιπαντικού λόγω της εργοστασιακά σχεδιαστικής αστοχίας ενός κινητήρα οι άλλοι λόγοι είναι ακατάλληλο λιπαντικό, μεγάλα διαστήματα αλλαγής, κολλημένα ελατήρια εμβόλου σε κινητήρα με σχετικά λίγα χιλιόμετρα, ή λόγω φθοράς κυλίνδρου/ελατηρίων εμβόλου σε κινητήρα με πολλά χιλιόμετρα.
Για την επιλογή λοιπόν λιπαντικού με μεγαλύτερο ιξώδες (ώστε να περιορίσουμε την καύση του), θεωρώ πως πρέπει να λάβουμε υπ όψιν και τις φθορές ή μη, στα υπόλοιπα τριβομενα μέρη κυρίως στα κουζινέτα στροφάλου / μπιέλας, την ταχύτητα κυκλοφορίας λιπαντικού (αρχική εκκίνηση και λίπανση εκκεντροφόρων, μεταβλητούς χρονισμούς), την αντίσταση της ροής του ίδιου του λιπαντικού (απαγωγή θερμοκρασίας ), την ποιότητα του λιπαντικού (συνήθως τα λιπαντικά με μεγαλύτερο ιξώδες είναι χαμηλής ποιότητας).
Σε κινητήρες που θέλουν λεπτόρρευστα λιπαντικά, με σχετικά λίγα χιλιόμετρα στο κοντέρ, (άρα σχεδόν μηδενικές φθορές στα τριβομενα μερη) και τα καίνε κυρίως λόγω μη σωστής συντήρησης, νομίζω είναι λάθος να πάμε σε παχύτερα.
Θεωρώ λοιπόν πως μεγαλύτερο ιξώδες του κανονικού αξίζει να βάλουμε σε πολύ δουλεμένους κινητήρες για να καλύψουμε μερικώς τις φθορές των κουζινέτων παρά για να σταματήσουμε την καύση.
Πιστεύω πως με αλλαγή λιπαντικού (προδιαγραφών κατασκευαστή) ανάλογα τον τρόπο και τις συνθήκες που δουλεύει ένας κινητήρας, όταν θα αρχίσει να καταναλώνει λιπαντικό, η γενική φθορά του θα επιβάλλει μεγαλύτερο ιξώδες έως ότου επισκευαστεί ή αντικατασταθεί.
|