Δεν μπορείς να βάζεις ότι αλάτι, οξύ ή βάση θελεις για να φτιάξεις το διάλυμα του ηλεκτρολύτη προκειμένου να βγάλεις Η και Ο.
Στο διάλυμα θα υπάρχουν τα ιόντα Η+ και ΟΗ- του νερού και αυτά από την διαλυμένη ουσία που πρόσθεσες. Στην περίπτωση του ΚΟΗ θα είναι Κ+ και ΟΗ- και στην περίπτωση του NaCl (αλάτι) θα είναι Να+ και Cl-. Το αποτέλεσμα της ηλεκτρόλυσης σε κάθε ηλεκτρόδιο θα εξαρτάται από το ποιά ιόντα ανταλλάσουν ηλεκτρόνια με τα ηλεκτρόδια και αυτό εξαρτάται και από το είδος των ηλεκτροδίων και από το είδος των ιόντων που υπάρχουν μέσα στο διάλυμα. Davarisx, αν βάλεις NaCl τότε μάλλον θα παράγεις Cl και Η, πως διαβεβαιώνεις ότι δουλεύει το ίδιο?
Δεν υπάρχει ποιό δημιουργικό να ψάχνεται όποιος έχει τεχνικές γνώσεις με τις κατασκευές και την τεχνολογία, αλλά τα τεχνικά θέματα είναι προβλέψιμα και σχεδιάσιμα. Δεν κάνεις ότι θέλεις, το αποτέλεσμα είναι καθορισμένο. Αυτό λέγεται engineering.
Διαβάστε για ηλεκτρόλυση να καταλάβετε πως λειτουργεί και ποιός ο ρόλος ηλεκτροδίων/ηλεκτρολύτη και μετά προχωρήστε.
Η λέξη "γεννήτρια" είναι ένας όρος για νοικοκυρές. Μιλάμε για το λουτρό (δοχείο) ηλεκτρόλυσης. Όπως είχα ξαναγράψει δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει ξηρό και υγρό, αφού και στις δύο περιπτώσεις το νερό πρέπει να βρεθεί ανάμεσα στα ηλεκτρόδια για να γίνεται η ηλεκτρόλυση («ξηρό» λένε το στεγνό πριν την ηλεκτρόλυση?). Στο ξηρό μάλλον έχουν χωριστά το δοχείο (αποθήκη) νερού και αν καταλαβαίνω αυτό για bubbler του davarisx μάλλον υπάρχει κλειστό κύκλωμα που κυκλοφορεί το νερό από το λουτρό ηλεκρόλυσης στο δοχείο αποθήκευσης. Davarisx τι είναι τα bubbles (φυσαλίδες αερίου) που "ξεφορτώνονται" στο δοχείο? Περνάει και το Η2 και Ο2 μέσα από εκεί για να διαχωριστεί από ενδεχόμενους υδρατμούς?
Αυτό που έγραψα από την αρχή είναι με ποιό τρόπο θα αποκλείσεις να ρουφά και διάλυμα ηλεκτρόλυσης ο κινητήρας σου μαζί με το ΗΗΟ και τον αέρα, καθώς οι θάλαμοι δημιουργούν υποπίεση? Η βαλβίδα αντεπιστροφής που είδα σε κάποιο σχήμα είναι για να εμποδίζει προϊόντα (π.χ ατμοί βενζίνης) από τους θαλάμους να περάσουν στο δοχείο ηλεκτρόλυσης (υπάρχει και τέτοιο θέμα) και δεν σε προστατεύουν από ρούφηγμα του διαλύματος ηλεκτρολύτη (νερό και ουσία).
Τέλος, στην περίπτωση ιδανικής διαδικασίας ηλεκτρόλυσης (100% απόδοση) η διάσπαση H2O στα συστατικά του Η2 και Ο2 και η επανασύνδεση τους σε H2O θα έδινε ενεργειακό ισοζύγιο μηδέν. Αν βάλεις και τις απώλειες, ΕΧΕΙΣ ΧΑΣΕΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.
Είναι παράλογο λοιπόν να περιμένει κανείς οφέλη, και ότι οφέλη ισχυριστούν μπορούν μόνο να τα αποδόσουν στο ότι θα προέρχονται από καλύτερη καύση της βενζίνης. Εγώ νομίζω ότι όποιοι βλέπουν κάτι απλώς αλλάζουν το μίγμα , .... που αν θέλεις το κάνεις και χωρίς Η !!!!!
Μετά από αυτή τη συζήτηση προσωπικά αρχίζω να σκέπτομαι με ενδιαφέρον τη φωτοδιάσπαση (photodissociation) του νερού για παραγωγή H2 και Ο2. Το νερό θα διασπάται με απορρόφηση ηλιακής ενέργειας από ηλεκρόδια ημιαγωγών. Πως θα σας φαινόταν ένα λεπτό δοχείο διαφανούς υλικού με διάλυμα ηλεκρολύτη πάνω στην οροφή του αυτοκινήτου? Το καλό είναι η μεγάλη επιφάνεια, αλλά η διαδικασία δίνει κάπου 2% απόδοση προς το παρον.
Υ.Γ.
Κάποια συμληρωματικά στα παραπάνω. Σε μια απλή διάταξη ηλεκτρόλυσης, τα ηλεκτρόδια είναι δύο φύλλα (plates) μετάλλου. Για να αυξηθεί όμως η συνολική επιφάνεια σε μικρό χώρο, κάθε ηλεκτρόδιο που χρησιμοποιούν αποτελείται από πολλά φύλλα που είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους όπως τα δάκτυλα κάθε χεριού μας και μετά μπαίνουν του ενός ανάμεσα στα κενά του άλλου.
Αυτό που καθορίζεται στη λειτουργία του συστηματος είναι η πυκνότητα ρεύματος (A/cm2) δηλ το ρευμα που περνάει δια την συνολική επιφάνει κάθε ηλεκτροδίου. Προσοχή δεν είναι το ίδιο να περνάς 3Α ανάμεσα σε 2 φυλλα ή 20 φυλλα!
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη CTS03 : 11-09-11 στις 14:46.
Αιτία: Υπάρχει και το edit...
|