[Fanis]

> Η δασκάλα διαπιστώνει ότι μεταξύ των μαθητών της, υπάρχει και ένα
> παιδάκι σχεδόν μαύρο, ένα γυφτάκι. Στην πορεία διαπιστώνει ότι το
> γυφτάκι ζωγραφίζει καταπληκτικά. Οι ζωγραφικές του είναι ολοζώντανες
> και με τέτοιο τρόπο δοσμένες που μόνο από ώριμο ζωγράφο μεγάλου επιπέδου
> μπορούν να προέρχονται.
> Κατενθουσιασμένη παίρνει τηλέφωνο τον πατέρα του παιδιού για να του πει
> τα σχετικά.
> Ο πατήρ γύφτος αγανακτισμένος απαντά:
> - Ντίρτον, ντίρτον!
> - Μα κύριε, γιατί να τον δείρω; Δεν με καταλάβατε ίσως. Σας λέω ότι ο
> μικρός μπορεί να είναι και παγκόσμιο φαινόμενο. Μιλάμε για ζωγραφική
> εξωπραγματική για την ηλικία του και πρέπει να αξιοποιήσουμε το ταλέντο
> του παιδιού σας.
> - Ντίρτον, ντίρτον σε λέω! Κλικ, κλείνει το τηλέφωνο.
> Όσο περνάει ο καιρός η δασκάλα διαπιστώνει ότι πρόκειται περί
> "ευρήματος" και ότι ο μικρός είναι ένα φαινόμενο, διότι η ζωγραφική του
> δεινότητα αυξάνεται ιλιγγιωδώς.
> "Την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενη" αποφασίζει να ξαναπάρει τηλέφωνο.
> Παίρνει.
> Απαντάει πάλι ο πατήρ γύφτος.
> - Η Δασκάλα είμαι!
> - Ντίρτον, ντίρτον!
> - Μα γιατί;!
> - Εσύ σίγουρα τέλει μάθει;
> - Ναι.
> - Αυτό τσογλάνι ζουγράφισε πάνω σόμπα ίνα μ@_νί!
> - !!!!!
> - Παππού έκαψε το γλώσσα του, μπαμπά έκαψε την π____@ του !!!