[PeterIoannou]

Συγνώμη Κυριάκο, αλλά αυτό που αναφέρεις εμπεριέχει μία μορφή αντίφασης. Τι εννοώ;
Πώς είναι δυνατόν να μπορέσεις να βελτιώσεις κάτι για το οποίο δεν εκπαιδεύτηκες ούτε να το μάθεις, αλλά ούτε και να το ακολουθείς; Είναι, δηλαδή, σαν να έχεις την απαίτηση από ένα παιδί το οποίο δεν πήγε ποτέ του στο σχολείο να γράφει ορθογραφημένα και με τέλειο συντακτικό και νοηματική συνέχεια. Λίγο δύσκολο το βλέπω...
Το γεγονός ότι δεν έχουμε γίνει ακόμα Ιράκ, οφείλεται -κατά ένα βαθμό- στο γεγονός ότι κάποιοι γονείς και κάποιοι λίγοι εκπαιδευτές μπόρεσαν να δείξουν κάποια πράγματα και να βάλουν πέντε σωστές βάσεις σε κάποιους νεαρούς. (Και φυσικά και στη Θεά τύχη...)
Διότι, πώς μπορεί να γνωρίζει κάποιος τις δυνατότητές του, όταν σε δέκα ταξίδια που έχει κάνει στον "αυτοκινητόδρομο" έχει κινηθεί με 140km/h στον αυτοκινητόδρομο, ΧΩΡΙΣ (π.χ.) να έχει χρειαστεί να αλλάξει απότομα πορεία για να αποφύγει ένα εμπόδιο;
Πώς μπορεί να γνωρίζει τις δυνατότητές του, όταν οδηγεί μόνο κάποια Σαββατοκύριακα το χρόνο και στις διακοπές, κινούμενος στη μέση του δρόμου, αφού δεν μπορεί να υπολογίσει το πλάτος του αυτοκινήτου του;
Πώς μπορεί να γνωρίζει ότι πρέπει να ρυθμίζει την ταχύτητά του ανάλογα με τις επικρατούσες συνθήκες, όταν έχει μάθει ότι πρέπει να ακολουθεί π.χ. τα όρια ταχύτητας; 60 km/h το όριο ταχύτητας; Τι κι αν έχει πάγο ο δρόμος; Με 60km/h πήγαινε, αλλά γλίστρησε, βγήκε από το δρόμο και σκοτώθηκε.
Και μάλιστα όταν το ίδιο το κράτος του έχει δώσει το δίπλωμα οδήγησης ή την άδεια ικανότητας, κρίνοντάς τον ικανό.
-
Κάποια από τα μέλη του club και του forum είναι και γονείς, οπότε βλέπουν τα πράγματα με διαφορετικό μάτι. Και ρωτώ:
Πόσοι γονείς (όχι από το club, γενικά μιλώντας) που τα παιδιά τους είναι 16-17 ετών και οδηγούν μηχανή "ελέγχονται" από τους γονείς τους αν φορούν κράνος; Αν πίνουν και οδηγούν;
Τα τελευταία κρούσματα με τους νεκρούς και τους τραυματίες ανήλικους που "βούτηξαν" το αυτοκίνητο του πατέρα τους, δεν μας λένε τίποτε;
Το γεγονός ότι πολλοί γονείς έχουν τα παιδιά τους να κυκλοφορούν μέσα στο αυτοκίνητο ή στην αγκαλιά της μητέρας τους και όχι δεμένα σε ειδικά καθίσματα, ούτε αυτό μας λέει κάτι; Δεν το βλέπουμε σε σχεδόν καθημερινή βάση;
-
Όλα αυτά είναι -όπως πολύ σωστά έχει ειπωθεί κατ' επανάληψη- ανυπαρξία κυκλοφοριακής αγωγής και παιδείας. Όσο μπορούμε μόνοι μας, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε. Αλλά, από την άλλη, δεν θα έπρεπε να υπάρχει μία βασική γραμμή, ώστε να προχωράμε βάσει κάποιου σχεδίου και όχι στα τυφλά και προς όποια κατεύθυνση θεωρεί ο καθένας μας ως τη σωστή, σαν τα ηλεκτρόνια της κίνησης Brown;
-

Αρχική Δημοσίευση από TOLIS EE80

Μην λεμε παπαριες τωρα!!!
Ποσα αυτοκινητα εχουν τσαλαπατησει πεζους?
Ποσες προστατευτικες μπαρες δεξια και αριστερα του δρομου ειναι στραβωμενες (ακομα και σε ευθεια)?
Αντι να προσπαθουμε να προσαρμοσουμε το αυτοκινητο στο δρομο που εχουμε, προσπαθουμε να προσαρμοσουμε το δρομο στο αυτοκινητο που εχουμε.
Επειδη μενω Κορινθο και κανω και γω συχνα το δρομο Κορινθο-Πατρα, εχω δει παμπολες φορες να βαζουν κοντρες νταλικερηδες με τουριστικα λεωφορεια και ΙΧΕ να πηγαινουν του σκοτωμου.
Αυτους τους δρομους εχουμε, σε αυτους θα μαθουμε να οδηγουμε.
Και αν απετυχε το εισπρακτικο μετρο που αναφερετε, δυο πραγματα μπορει να συμβαινουν. Ή οι τροχονομοι δεν κανουν σωστα τη δουλεια τους (δηλ δεν κοβουν αρκετες κλησεις) ή οι Ελληνες εχουν λεφτα και πληρωνουν τις κλησεις.

Αν με τον χαρακτηρισμό π@π@ριές που χρησιμοποιείς, αναφέρεσαι στα γραφόμενά μου, θα σε παρακαλούσα να ανακαλέσεις και να χρησιμοποιείς περισσότερο κόσμιους όρους -όσον αφορά σε εμένα τουλάχιστον, αν οι υπόλοιποι το αποδέχονται γι' αυτούς, δεν με απασχολεί-. Μπορείς να διαφωνείς με τα γραφόμενά μου -όπως και εγώ με κάποια σημεία από τα δικά σου- αλλά δεν επιχειρώ να σε μειώσω με χαρακτηρισμούς...
Επί της ουσίας τώρα, μετά την ανωτέρω παρένθεση.
Και στην αούτομπαν στη Γερμανία γίνονται κάτι καραμπόλες σε συνθήκες ομίχλης (πράγμα που καταδεικνύει πολλαπλά σφάλματα των χρηστών του δρόμου) που δεν αφήνουν ούτε τσιμεντένιο στηθαίο όρθιο αλλά αντίθετα αφήνουν αρκετά πτώματα ή σακάτηδες πίσω. Χώρα στην οποία δεν αμφισβητείται το επίπεδο της κυκλοφοριακής αγωγής και οδηγικής παιδείας (νομίζω). Όμως, επειδή οι άνθρωποι είναι σοβαροί και σχεδιάζουν και δεν είναι φαφλατάδες και φορομπηχτικές αρπάχτρες, δεν βάζουν όρια ταχύτητας στην αούτομπαν.
Αρκετοί από τους πεζούς που παρασύρονται, δεν φέρουν μερίδιο ευθύνης για την παράσυρση; Πόσοι και πόσοι πεζοί δεν περνάνε εκτός διαβάσεων; Πόσοι φοράνε μέσα στη νύχτα σκουρόχρωμα ρούχα και κινούνται μέσα στο δρόμο αντί για τα πεζοδρόμια και την άκρη του δρόμου; Πόσοι δεν ελέγχουν αν πλησιάζει αυτοκίνητο ή μηχανή; Όχι ότι και οι οδηγοί των αυτοκινήτων είναι άμοιροι ευθυνών, έτσι;
Αυτές είναι ενδιαφέρουσες ερωτήσεις, οι απαντήσεις των οποίων θα μας δώσουν -πιστεύω- μία ενδιαφέρουσα βάση για προβληματισμό.
Τα φορτηγά και τα λεωφορεία που κάνουν "κόντρες" ή είναι υπερφορτωμένα και πηγαίνουν "χωρίς αύριο" είναι συνηθισμένο φαινόμενο, το οποίο το ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ και η τροχαία (μη προβαίνοντας σε ελέγχους) και το κράτος (το οποίο θυμάται να δώσει εντολή για ελέγχους μόνο μετά από κάποιο πολύνεκρο τροχαίο). Διότι η αστυνόμευση με κίνηση στο δίκτυο δεν επιτρέπει ούτε καφέ να πίνουμε στο 8ωρό μας, ούτε να τρώμε σαντουιτσάκια στα Goody's και να πειράζουμε τις σερβιτόρες, ούτε άλλα τέτοια ωραία και άκρως ψυχαγωγικά.
Ενώ η "υπηρεσία ραντάρ" είναι πολύ απλή, γράφουμε τις κλήσεις που θέλουμε μέσα σε 2 ωρίτσες σε μία θέση χαμηλού ή μηδενικού κινδύνου -είναι και οι τεθέντες στόχοι στη μέση- και μετά πάμε και για το καφεδάκι μας...
Επίσης, η λογική του τύπου "αυτούς τους δρόμους έχουμε, σε αυτούς θα μάθουμε να οδηγούμε" είναι από μοιρολατρική έως αρκετά "συντηρητική", για να το πω απλοϊκά. Διότι ακολουθώντας μία τέτοια νοοτροπία, ακόμα θα είχαμε τους δρόμους και τα τρένα που πρωτοέφτιαξαν ο Καποδίστριας και ο Τρικούπης, διότι εφ' όσον είχαμε τότε αυτούς τους δρόμους, σε αυτούς θα έπρεπε να μάθουμε να οδηγούμε.
Πιστεύω πως η λογική θα έπρεπε να είναι αυτή της βελτίωσης και του οδικού δικτύου και της παράλληλης βελτίωσης της οδηγικής μας παιδείας και της κυκλοφοριακής αγωγής.
Τελειώνοντας, η αποτυχία του εισπρακτικού μέτρου δεν συνέβη για τους δύο λόγους που αναφέρονται στην παράθεση, αφού η ζωή δεν είναι άσπρο και μαύρο, αλλά έχει και γκρι. Το οποίο γκρι, στην περίπτωσή μας, είναι το εξής: Δεν μπορείς να εφαρμόσεις ποινολόγιο για τη μη εφαρμογή πραγμάτων τα οποία είτε δεν έχεις διδάξει, είτε δεν έχεις ελέγξει την αφομοίωσή τους. Όπως ακριβώς δεν μπορείς να τιμωρήσεις ένα παιδί που κλέβει τα πράγματα των συμμαθητών του, όταν δεν το έχεις μάθει ότι η κλοπή είναι κάτι κακό, το οποίο δεν πρέπει να γίνεται. Ή ότι είναι κακό να βρίζει, όταν ο δάσκαλός του και οι γονείς του βρίζουν χειρότερα από τον βρωμερότερο οχετό.
-
Δεν θα σας ξανακουράσω με άλλη δημοσίευση σε αυτό το thread, ζητώντας σας ταυτόχρονα συγνώμη αν σας κούρασα με τη μακροσκελή δημοσίευση...
Πάνος.