[madvinegar]

Λοιπόν... Ήρθε η ώρα για το τελευταίο και δραματικό τέλος της ιστορίας μας...

Συνέχεια από 2ο μέρος "Battle Stations" (σελίδα 28).



O Ranger και οι 300 στη μάχη των Ριο-πυλών
Part III - Prepare for Glory!


Μόλις αυτό ακούστηκε ξεκίνησε ένα αμάξι
που ήταν του αντίπαλου, στις σφήνες να πλαντάξει.
Ζάντες και έξτρα κυβικά ήταν σε αφθονία
μα τις κορύνες έριξε στην τελευταία γωνία.
Δεύτερος, τρίτος, τέταρτος όλοι καλά τα πήγαν
ήταν να μην τις ρίξουνε, μα δεν το αποφύγαν.
10ος μέχρι κι 20ος ζόρισαν το ριμάδι
και τους κολλήσαν τα μοτέρ- στέγνωσαν από λάδι…
Μόνο κάτι κομπρέσσορες πήγαν καλά πιστεύαν
μα τα κολάρα φύγανε, τρέχαν και τα μαζεύαν…

Αντίθετα οι φίλοι μας με τέρμα πεταλούδα
παίρνανε όλες τις στροφές σα μπαλαρίνα αρκούδα.
Παρά τα λίγα κυβικά με πίεση ατμόσφαιρα
τους ζήλευαν και τα alien έξω από τη στρατόσφαιρα!
Janakas τα κατάφερε και έριξε μόνο μία
και όμως το θεώρησε μεγάλη αδυναμία.
Ύστερα το προσπάθησε και ο corollapatra
και στέναξε από τα drift ολόκληρη η Πάτρα.
Ο Στέλιος και ο osfp καλά πήγαν κι εκείνοι
μα είχε βραδιάσει αρκετά – φαινόταν η Σελήνη.

Αυτά έβλεπε ο Ranger και είχε πάρει θάρρος
μα είχε πέσει πάνω του της κόντρας τους το βάρος.
Είχε μονάχα μείνει αυτός κι ο αρχηγός των άλλων
που είχε πάνω του χεστεί, κι άλλαξε πάνα μάλλον.
Σαν τα ‘δε ο german όλα αυτά άνοιξε το καπώ του
κρυφά να μην τον δει κανείς με τον συνένοχο του.
Σκέφτηκε μέγα σχέδιο μήπως και τους κερδίσει
γιατί αυτός μέχρι στιγμής το ‘τρωγε το μ@μησι...
Μόνο εντολές του έδωσε, του Ranger να ψάξει
να βρει το αυτοκίνητο και να το παραλλάξει.
Να ρίξει μπρος στα λάστιχα τις μέγιστες πιέσεις
και να αλλάξει τη φορά στων μπουλονιών τις θέσεις.
Και το μεγάλο το κακό δεν σας το είπα ακόμα:
Ο τσάτσος ήταν Πατρινός (!) – φίδι μέσα στο χώμα!
που του αλλάξαν τα μυαλά με δήθεν αηδίες,
γερμανική ποιότητα και τέτοιες μ@λ@κίες...
Ονόματα δεν θα σας πω, είναι δεινή η θέση,
γιατί αν τον βρουν η Πατρινοί θα του φορέσουν φέσι…

Έτσι λοιπόν ο τσάτσος μας πλησίασε τ΄ αμάξι
και έκανε βρωμο-δουλειά, λεφτά για να αρπάξει.
Σινιάλο τότε έλαβε ο φιλογερμανός
κι αυτός με μιας ξεκίνησε με τούρμπο και με ΝOS.

Τις πέρασε όλες μια φορά χωρίς να ακουμπήσει
Δύο μονάχα «έγλυψε» χωρίς όμως να ρίξει.
Γύρισε θριαμβευτικά πίσω στους οπαδούς του
και στην πουστι@ που έκανε ταξίδευε ο νους του.

Χωρίς να ξέρει τίποτα κινάει κι ο ήρωας μας
να προστατεύσει την τιμή της τόλμης και καρδιάς μας.
Κι ενώ ξεκίνησε καλά στις πρώτες τρεις κορύνες
σαν κάτι να ακουγότανε σε κάθε δύο σφήνες.
Κάτι δεν πήγαινε καλά, το drifting το χαλούσε
και μόνο ο φιλογερμανός κρυφά χαμογελούσε.
Κρυφά τα χέρια έτριβε και ανάμενε με πάθος
πότε θα κάνει ο Ranger το πρώτο του το λάθος.

Ξάφνου με μια χοντρή βοή ξεζάντωσε η ρόδα (!)
και των ματιών το γούρλωμα έγινε σ’ όλους μόδα!
Τρομάξανε και σπεύσανε την κόντρα να τελειώσουν
μα ο Ranger τους έγνεψε το φόβο να μην νιώσουν.
Το ήξερε πολύ καλά πως άμα σταματούσε
την κόντρα θα την χάνανε κι ο german θα νικούσε.
Οπότε αποφάσισε έτσι να συνεχίσει
κι αν χρειαστεί η θυσία του, πρέπει να την δωρίσει.
Κάθε στροφή του έσκιζε το στήθος με μαχαίρια
γιατί ο Ranger πάλευε με πόνο του στα χέρια.
Με δυσκολία κράταγε τ΄ αμάξι στην ευθεία
κι οι κόφτες τέρμα χτύπαγαν με μίσος και με βία.
Δεν είχε ρίξει τίποτα, μήτε και ακουμπούσε
μα έτσι όπως πήγαινε δύσκολα το κρατούσε…
Και το κακό δεν άργησε, με άνεμο στα βόρια
ο Ranger ξεπέρασε τ΄ ανθρώπινα τα όρια…
Στην τελευταία τη στροφή και για να τη γλιτώσει
έπρεπε το χειρόφρενο για λίγο να σηκώσει.
Αυτό είχε αποτέλεσμα κορίνα να μην πέσει
αλλά τ΄ αμάξι άλλαξε περίεργα τη θέση.
Με φόρα έφυγε πολύ στις μπάρες και τον τοίχο
και όλοι τον ακούσανε της σύγκρουσης τον ήχο.
Μετά από τούμπες τρεις φορές και κάνα-δύο σβούρες
όλοι κρεμάσανε με μιας στόματα μα και μούρες!
Τρέξανε πάντες προς τα ‘κει να δουν τον Βασιλιά τους
και τράβαγαν με δύναμη τα πλούσια μαλλιά τους.
Καπνός και σκόνη ολόγυρα, μέταλλα μα και τζάμια
δεν έβλεπαν τη μύτη τους ούτε στα 2 δράμια.
Και κει που το χειρότερο είχανε κατά νου
πετάχτηκε ο Ranger με τσάι του βουνού!
Το πλήθος ξεσηκώθηκε και μπήξαν τις φωνές!
Ηχούσε χειροκρότημα σε δέκα γενεές!
Περπάτησε στο γερμανό, του πρόσφερε το τσάι
και του ‘πε τα ακόλουθα για να μην τον κοιτάει:

- Εις την υγειά σου φίλε μου και τη δροσιά του να ‘χεις
μα για καλό σου εύχομαι εδώ μην ξανάρθεις.
Εδώ μαγκιές δεν θέλουμε και τσάτσους δεν αντέχω.
Κάτι ραλίστες σαν και σε, για πρωινό τους έχω.
Χαλάλι η κορόλλα μου που έγινε σμπαράλια
αφού σας το απέδειξα πως είστε μαύρα χάλια.
Μαζεύτε τα και φύγετε για να μη νευριάσω
και έναν έναν όλους σας τσαγάκι σας κεράσω!

Αυτά άκουσε ο «γερμανός» και χάζευε σα σπάρος
και σαν αν μην του έφταναν, τον έχεσε και γλάρος.
«Κακός αυτός ο οιωνός» σκεφτήκανε οι πάντες
και μπήκανε στα αμάξια τους και φύγαν με τις πάντες.
Ρουφήξαν το τσαγάκι τους, τίποτα να μη μείνει
και δεν μπορούσαν να πειστούν για το τι είχε γίνει…

Όπως και είναι φυσικό αυτά τα ωραία νέα
μαθεύτηκαν σ΄ όλα τα κλαμπ, ιστορικά και νέα.
Κανείς τους δεν ενόχλησε παιδιά στην Αχαΐα
αφού όλοι τους τρέμανε μετά την ιστορία.

Ο Ranger να διοικεί συνέχισε με ήθος
και ήτανε στις γκόμενες πλέον ο μέγας μύθος.
Όλες παρακαλάγανε για μια βραδιά μαζί του
και παίρνανε για λάφυρο το μάλλινο βρακί του.

Χωρίς να ξέρει είχε μπει θεμέλιος ο λίθος.
πως τα corolla έχουνε δύναμη μα και ήθος.
Δεν έχουν μόνο το μοτέρ με αξιοπιστία
μα δε σηκώνουνε ποτέ στην αδικία αστεία…


THE END!
Mad P.K. (Poetry King)