[ranger]

μικρή η ευθεία και λίγος ο χρόνος
μοτέρ και μυαλό χτυπάνε οχτάρες
μπορεί στ' άλλο ρεύμα να υπάρχει ο πόνος
πετάς τη ζαρία και ζητάς τις εξάρες

το ένα σου μάτι κολλάει στο κοντέρ
το άλλο στο άπειρο βουτάει με δέος
τι ουρλιάζει δεν ξέρεις, εσυ ή το μοτέρ;
και θήτης και θύμα στης μοίρας το χρέος

αγρίμι η καρδία σου χτυπά δυνατά
παλεύει με ορμή το κορμί να δαμάσει
σφιγμένη η γροθιά το τιμόνι κρατά
το σφίγγει και θέλει, θαρρείς να το σπάσει

χιλιάδες οι σκέψεις σε μια στιγμή
και εσύ να χαράξεις παλεύεις πορεία
απόφαση παίρνεις με τόλμη και ορμή
μα υπάρχει στο νού σου και μιά αμφιβολία

ταχύτητα κάτω, σανίδα το γκάζι
κορμί και αμάξι μαζί ενα σώμα
Εσύ ο μαέστρος και ορχήστρα το αμάξι
θα παίξετε ένα, κονσέρτο ακόμα

κυλάει ο χρόνος σε κίνηση αργή
και σπαν τη σιωπή, της καρδίας σου οι χτύποι
τα πάντα συμβαίνουν σε μια στιγμή
χαρα σε χωρίζει μια τρίχα απ' τη λύπη

πρωί φθινοπώρου, βροχή στα βουνά
μυρίζουνε σάπια, τα φύλλα στο χώμα
τελείωσε η ευθεία μα εσύ πουθενα
κορμί και αμάξι μαζί ενα σώμα...


Από σήμερα ας προσέχουμε λιγακί παραπάνω...