Η σχέση με τη γυναίκα μου περνάει κρίση. Βγαίνει τα βράδια και γυρνάει αργά. Όταν τη ρωτάω που πήγε, μου λέει ότι βγήκε με φίλες της. Χτυπάει το τηλέφωνο και όποτε το σηκώνω εγώ, το κλείνουν. Ψάχνω να δω τα μηνύματα στο κινητό της, και κάθε φορά μου το αρπάζει και μου λέει ότι δεν είναι σωστό να πειράζεις τα προσωπικά αντικείμενα του άλλου. Όποτε προσπαθώ να βρεθούμε σε πιο ιδιαίτερη στιγμή μου λέει ότι είναι κουρασμένη. Δεν συζητάμε , δεν μιλάμε, δεν βγαίνουμε. Αποφάσισα λοιπόν να την περιμένω ένα βράδυ στο μπαλκόνι για να δω με ποιον βγαίνει και ποιος την γυρνάει στο σπίτι. Περίμενα μέχρι αργά ώσπου φάνηκε, ήταν όμως μόνη της. Την είχε αφήσει στη γωνία και δεν μπόρεσα να τον δω. Έτσι, την επόμενη μέρα αποφάσισα να κατέβω και να την περιμένω κάτω. Κρύφτηκα λοιπόν πίσω από τη ρόδα του αυτοκινήτου και περίμενα σκυφτός όπου παρατήρησα ότι η ζάντα ήταν λίγο σκουριασμένη. Να το πάω στο συνεργείο ή να αγοράσω σύνεργα και να την καθαρίσω μόνος μου;»
|